نخستین روز سال جدید From Wikipedia, the free encyclopedia
سال نو روزی است که آغاز یک سال گاه‌شماری جدید را رقم می‌زند، و در آن سال‌شمارِ یک تقویم مشخص افزایش داده می‌شود. در بسیاری از فرهنگ‌ها، این رویداد را به مناسبت پایان سال قدیم و آغاز سال جدید جشن می‌گیرند.[1] امروز در استفاده جهانی، سال جدید از گاه‌شماری میلادی در ۱ ژانویه اتفاق می‌افتد که عادتی از گاه‌شماری رومی می‌باشد.
| سال نو | |
|---|---|
 | |
| رایج‌ترین نام‌ها | |
| انگلیسی | New Year |
| فارسی | سال نو |
| یهودی | ראש השנה (آغاز سال) |
| اسلامی | رأس السنة الهجرية (سال نو هجری) |
| چینی | 農曆新年 (سال نو گاه‌شماری زمینی) |
| فرانسوی | Jour des Étrennes (روز هدیه دادن) |
| رایج‌ترین رویدادها | |
| ژانویه | سال نو میلادی: ۱ ژانویه سال نو ژاپنی: ۱ ژانویه سال نو چینی: ۲۱ ژانویه-فوریه سال نو ویتنامی:۲۱ ژانویه-فوریه سال نو تبتی: ژانویه-مارس سال نو کره‌ای: ژانویه-فوریه سال نو طبری: ۲۴ ژانویه |
| مارس | سال نو پارسی: آغاز بهار سال نو بهایی: آغاز بهار سال نو هندویسم: مارس-آوریل |
| آوریل | سال نو آشوری: ۱ آوریل سال نو تایلندی: ۱۳-۱۵ آوریل |
| پاییز | سال نو یهودی سال نو قبطی سال نو گجراتی سال نو نوپاگانیزم |
| تغییر پذیر | سال نو اسلامی: ۱ محرم با ۳۵۴ روز |
| مهمترین مراسم نوروز | |
| مراسم مشترک | سیزده‌به‌در، آتش افروزی، دید و بازدید، سمنو پزی، آتش بازی |
| مراسم مستقل | ایران: هفت‌سین، مسافرت نوروزی، آیین سنتی ایرانی افغانستان: هفت میوه، بزکشی، جشن دهقان تاجیکستان: مراسم حوت، مراسم "سومنک پزی"، مراسم گل گردانی |
سال نو پارسی، نوروز یکی از کهن‌ترین جشن‌های به جا مانده از دوران باستان است که در کشورهای ایران، افغانستان، تاجیکستان و بخش‌های دیگری از آسیای جنوبی و دیگر نقاط دنیا به عنوان روز نخست سال جشن گرفته می‌شود. سال نو میلادی در ۱ ژانویه هر سال اتفاق می‌افتد و بیشترین استفاده را در کشورهای دنیا دارد. در ۱ ژانویه ۱۶۰۰ میلادی، اسکاتلند نخستین کشوری بود که ۱ ژانویه را به عنوان نخستین روز سال اتخاذ کرد. گاهشمارهای متعددی هستند که به صورت استفاده منطقه ای باقی می‌ماند و سال نو را منحصراً سنجش می‌کند.
معمولاً سال نو را در نخستین روز بهار جشن می‌گیرند. در این حالت، سال نو از لحظه اعتدال بهاری یا همان ((لحظه تحویل سال نو و جدید خورشیدی)) آغاز می‌شود. در دانش ستاره‌شناسی، اعتدال بهاری یا اعتدال ربیعی در نیم‌کره شمالی زمین به لحظه‌ای گفته می‌شود که خورشید از صفحه استوای زمین می‌گذرد و به سوی شمال آسمان می‌رود. این لحظه، لحظه اول برج حمل نامیده می‌شود،[2][3] و در گاه‌شماری هجری خورشیدی با نخستین روز (هرمز روز یا اورمزد روز) از ماه فروردین برابر است. این روز را در بسیاری از کشورهای آسیای میانه نوروز می‌نامند. این روز در گاه‌شماری میلادی با ۲۱ یا ۲۰ مارس مطابقت دارد.[4]
نوروز یکی از کهن‌ترین جشن‌های به جا مانده از دوران باستان است. خاستگاه نوروز در ایران باستان است و هنوز مردم مناطق مختلف فلات ایران نوروز را جشن می‌گیرند. زمان برگزاری نوروز، در آغاز فصل بهار ۱ فروردین در ایران مطابق با ۱ حمل در افغانستان و دیگر کشورهای برگزارکننده نوروز است. نوروز در ایران و افغانستان آغاز سال نو محسوب می‌شود و در برخی دیگر از کشورها تعطیل رسمی است.
جغرافیای نوروز با نام نوروز یا مشابه آن، سراسر خاورمیانه، بالکان، قزاقستان، تاتارستان، در آسیای میانه چین شرقی (ترکستان چین)، سودان، زنگبار، در آسیای کوچک سراسر قفقاز تا آستراخان و نیز آمریکای شمالی، هندوستان، پاکستان، بنگلادش، بوتان، نپال و تبت را شامل می‌شود.[5] همچنین کشورهایی مانند مصر و چین جزو سرزمین‌هایی نیستند که در آنها نوروز جشن گرفته می‌شد، اما امروزه جشن‌هایی مشابه جشن نوروز در این کشورها برگزار می‌شود. سازمان ملل متحد در تاریخ ۲۴ فوریه ۲۰۱۰ با تصویب یک قطعنامه در مقر سازمان در نیویورک، عید نوروز را به عنوان روز بین‌المللی نوروز و فرهنگ صلح در جهان به رسمیت شناخت.[6]
در کشورهایی که از گاه‌شمار (تقویم) میلادی استفاده می‌کنند، سال نو معمولاً در یکم ژانویه برگزار می‌گردد. راسته ماه‌ها در گاه‌شمار رومی، از زمان پادشاه نوما پومپیلیوس در حدود ۷۰۰ پیش از میلاد، از ژانویه تا دسامبر می‌باشد. در حال حاضر، جشن گرفتن سال نو یکی از بزرگترین رویدادهای جهانی می‌باشد. در شب ۳۱ دسامبر هر سال، آخرین روز یک سال میلادی و روز قبل از روز سال نو در بسیاری از کشورهای جهان، عموماً قاره‌های اروپا، آمریکا، استرالیا و بخش‌هایی از آسیا و آفریقا مراسم سال نو برگزار می‌شود. در فرهنگ جدید غرب این روز با گردهمایی‌هایی در مجالس و مهمانی‌ها برگزار می‌شود که انتقال سال را ساعت ۱۲:۰۰ شب جشن می‌گیرند.
بسیاری از فرهنگ‌ها در این شب از آتش‌بازی و دیگر روش‌های پرصدا برای جشن گرفتن استفاده می‌کنند. شب سال نو به صورت جهانی مطابق با تولد مسیح یا عرف‌نامه پس از میلاد (به انگلیسی: Anno Domini) در کشورهای مسیحی و حتی غیر مسیحی در ۳۱ دسامبر برپا می‌شود. شب سال نو همچنین به عنوان هفتمین روز کریسمس در مسیحیت غربی شناخته می‌شود.
نمونه‌هایی از آتش بازیهای شب سال نو را می‌توان با شهرهای سیدنی، ولپریسو، لندن و نیویورک مثال زد. سیدنی، ۸۰٬۰۰۰ آتش‌بازی را در نیمه‌شب برگزار کرد و بیش از یک و نیم میلیون شرکت‌کننده داشت. همچنین این رویداد بزرگترین رویداد دیده شده در سال ۲۰۰۹ از تلویزیون بود. در ولپریسو شیلی بیش از دو میلیون تماشاچی، نظاره‌گر بزرگترین آتش بازی بودند که در مکانی بزرگتر از ۲۱ کیلومتر از آتش‌بازی در بندر تجارتی شهر در ۲۵ دقیقه از شادی و سرور برگزار شد. لندن زمانی که ساعت بیگ بن نیمه‌شب را در شب سال نو اعلام می‌کند، در اطراف چشم لندن با آتش‌بازی بسیاری بزرگی همراه می‌باشد. در نیویورک در کنار میدان تایمز جشن روی یک توپ کریستالی بزرگ متمرکز می‌شود که یک دقیقه تا آغاز سال جدید را ثانیه‌شماری می‌کند.
در هندوستان تقویم‌های مختلفی در بین گروه‌های مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ بنابراین سال جدید در مواقع مختلفی جشن گرفته می‌شود که بستگی دارد در چه روزی و در چه تقویمی به آن اشاره شده. روز نو در یکم ژانویه در تقویم گریگوری، یک تعطیلی محدود در هندوستان است. مردم در تمام نقاط هندوستان در فعالیت‌های مختلف مانند آوازخوانی، بازی و سرگرمی، رقص، و مهمانی شرکت می‌کنند. در شهرهای بزرگ مانند بمبئی، دهلی، بنگلور و چنای، کنسرت‌های زنده ای سازماندهی می‌شوند که ستارگان بالیوود نیز در آنها شرکت می‌کنند.[7][8]
شهرهای زیادی در دنیا سال نو را جشن می‌گیرند. سال نو عموماً همراه با آتش‌بازی، ساز و سرود و دیگر فستیوال‌ها جشن گرفته می‌شود. نوع، جشن و تاریخ سال نو در کشورهای مختلف مطابق به فرهنگ و تاریخ هر جامعه متفاوت است.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
