From Wikipedia, the free encyclopedia
ساختارشکنی سبک توسعه یافتهای از معماری پسانوگراست که از اواخر دهه ۸۰ میلادی آغاز شدهاست. این سبک متأثر از نظریه واسازی است که شکلی از تجزیه و تحلیل نشانهشناختی به حساب میآید. این سبک با تکهتکه کردن، علاقه به دستکاری سطح ساختار یا پوسته اثر، اشکال مورب که با تحریف و جابهجا کردن عناصر معماری چونان ساختار و پاکت ساختمانی[1][2] به چشم میآید، شناخته میشود. ظاهر بصری ساختمان است که سبک ساختارشکنانه را با غیرقابل پیشبینی بودن و هرج و مرج مهارشده مشخص میکند.
دیکانستراکشن تخریب یا پنهان کاری نیست. حال آنکه مشکلات ساختاری مسلمی را درون ساختارهای ظاهراً پایدار می نمایاند؛ اما این ترک ها به متلاشی شدن ساختار نمی انجامند. برعکس، دیکانستراکشن، تمامی قدرت خود را از راه به مبارزه طلبیدن ارزشهای قوی مانند هماهنگی، وحدت و ثبات به دست می آورد و در عوض دیدگاه متفاوتی از ساختار را پیش رو می نهاد.[3]
سبک ساختارشکنی با مسابقه طراحی معماری پارک دو لاویلت در سال ۱۹۸۲ (به ویژه با طرحهای ژاک دریدا، پیتر آیزنمن و برنده مسابقه برنارد چومی)، نمایشگاه معماری ساختارشکنانه موزه هنر مدرن نیویورک که توسط فیلیپ جانسون و مارک ویگلی در سال ۱۹۸۸ سازماندهی شده بود و افتتاحیه مرکز هنری وکسنر کلمبوس در سال ۱۹۸۹ به دست پیتر آیزنمن، مورد توجه عموم قرار گرفت. نمایشگاه نیویورک، آثاری از فرانک گری، دنیل لیبسکیند، رم کولهاس، پیتر آیزنمن، زها حدید، کوپ هیملبلاو و برنارد چومی را در معرض دید قرار داد. از زمان برگزاری این نمایشگاه، برخی از معماران مرتبط با سبک ساختارشکنی از آن فاصله گرفتهاند. با این حال، این اصطلاح همهگیر شده و روندی کلی را در معماری معاصر به خود اختصاص دادهاست. دیکانستراکتیویسم درواقع پیچاندن کانستراکتیویسم است واین طرح ها را به این دلیل دیکانستراکتیویستی می نامند که از کانستراکتیویسم ریشه گرفته و در عین حال تخطی کامل از آنند.[4]
برنارد چومی اظهار داشت که اطلاق جنبش یا سبک به آثار معماری ارائه شده در نمایشگاه ۱۹۸۸ نیویورک و آثاری که در رقابت طراحی پارک دو لاویلت شرکت داشتند، خارج از چارچوب بود و درک نشدن ایدههای آنها را نشان میداد. وی معتقد بود سبک ساختارشکنی در حقیقت حرکتی علیه پستمدرنیسم بود که به زعم وی، درگیر شدن در «ساختن معبدی به سبک معماری قدیم یونان از تیر و تخته است.»[5]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.