زبرجد
From Wikipedia, the free encyclopedia
زِبَرجَد گونهای سنگ قیمتی مرکب از منیزیم، آهن، سیلیسیم و اکسیژن به رنگ سبز مایل به زرد است.[1]
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
اطلاعات بیشتر زبرجد, کلیات ...
زبرجد | |
---|---|
کلیات | |
فرمول | (Mg, Fe)2SiO4 |
ویژگی | |
رنگ | سبز روشن |
سختی موس | ۷–۶٫۵ |
ساختار | راستلوزی |
چگالی | ۳٫۲–۴٫۳ |
رخ | ضعیف |
شکستگی | صدفی |
فلورسانس | ندارد |
دوشکستی | +۰٫۰۳۶ |
ضریب شکست | ۱٫۶۴–۱٫۷۰ |
جلا | شیشهای |
بستن
زبرجد نوع شفاف و تراشخوردهٔ الیوین، از سیلیکاتها و به رنگ سبز زیتونی است و نوعی جواهر محسوب میشود که از عهد باستان اهالی خاورمیانه و خاور نزدیک آن را شناختهاند. زبرجد در شهاب سنگها نیز دیده شدهاست. در سال ۲۰۰۳ دانشمندان سنگ پریدوت را در سیاره مریخ کشف کردند. این سنگ جلای شیشه و روغنی دارد و در مقابل مواد اسیدی پایدار نیست و در برابر فشار و ضربه شدید ترک میخورد؛ بنابراین گاهی با فلز پوشانده میشود. انواع چشمگربهای و ستارهای پریدوت، کمیاب هستند. این سنگ را هم تراش جواهری میدهند و هم کبوچن و دامله.