زبانهای قارلقی
زیرشاخهای از خانوادهٔ زبانهای ترکیتبار / From Wikipedia, the free encyclopedia
زبانهای قارلُقی یکی از زیرشاخههای خانواده زبانهای ترکی میباشد. این زیرشاخه توسط خلخ توسعه یافتهاست. بسیاری از آثار ترکی میانه به این زبانها نوشته شدهاست. آل افراسیاب، خانات جغتای، خانات یارکنت، گویشوران ازبک خانات بخارا، امارت بخارا، خانات خیوه، خانات خوقند و خانات میمنه[4] به زبانهای قارلوقی صحبت میکردند. امیرنشینهای گوناگونی به این زبان سخن گفتند. خانهای قراخانی با این زبان گفتگو میکردند که ترکی، فرغانی، کاشغری یا قراخانی نامیده میشد ولی اکنون گویشوری ندارد. همچنین خانات جغتای به زبانی از شاخه شرقی قارلوقی سخن میگفتند که جغتایی نامیده میشد و از زبانهای منقرض شده میباشد گرچه در گذشته رواج داشتهاست. تنها زبان از شاخه قارلوق غربی زبان ازبکی میباشد.