زبانهای رسمی هند
فهرست ویکیمدیا / From Wikipedia, the free encyclopedia
زبانهای پرشماری در سطح ایالتها و قلمروهای هند رسمی هستند؛ هرچند هیچ زبان ملی در هند وجود ندارد.[1][2][3] طبق ماده ۳۴۳ قانون اساسی هند، زبان رسمی این کشور هندی به خط دیواناگری است.[3] کارها در مجلس هند فقط به زبان هندی یا انگلیسی قابل انجام است. استفاده از زبان انگلیسی در اهداف رسمی مانند مجلس، دادگستری و ارتباطات بین دولت مرکزی و دولتهای ایالتی مجاز است.
ایالتها در هند از این آزادی و قدرت برخوردار هستند که از طریق قانون، زبان (های) رسمی خود را مشخص کنند. قانون اساسی علاوه بر زبانهای رسمی، ۲۲ زبان محلی که شامل هندی است ولی انگلیسی نه را به عنوان زبانهای برنامهریزیشده به رسمیت میشناسد که نباید با زبان رسمی کشور اشتباه گرفته شود. هندی و انگلیسی تنها دو زبانی هستند که در گذرنامه هندی از آنها استفاده میشود.
ایالتها میتوانند زبان (های) رسمی خود را از طریق قانونگذاری مشخص کنند؛ بنابراین، بخشی از قانون اساسی هندوستان که با زبانهای رسمی سروکار دارد، مفاد مفصلی را شامل میشود که نه تنها زبانهای رسمی کشور بلکه زبانهای رسمی هر ایالت و قلمرو اتحادیه و زبانهایی که برای برقراری ارتباط بین دولت مرکزی و ایالتها استفاده میشود را دربر میگیرد.