زبانهای بالتیک
From Wikipedia, the free encyclopedia
زبانهای بالتیک نام گروه زبانی زیرشاخه از زبانهای هندواروپایی است. گویشوران این خانواده زبانی در اصل در خاور و جنوب شرقی دریای بالتیک و شمال اروپا میزیند. بیشتر این خانواده را به دو شاخه بخش میکنند: بخش خاوری که دربرگیرنده زبانهایی مردهاست و بخش باختری که دربرگیرنده زبانهایی زنده و مردهاست. زبانهای زنده گروه خاوری دربرگیرنده لیتوانیایی (لیتوانیایی استاندارد و ساموژیتی) و لاتویایی (لاتویایی ادبی و لاتگالیایی) است. با اینکه لاتویایی و لیتوانیایی و حتی پروسی باستان واژگان همپیوند و همریشه بسیاری با هم دارند ولی دو زبان برای گویشوران زبان دیگر فهمپذیر نیستند. زبان پروسی باستان کهنترین زبان از خانواده بالتیک شناخته شدهاست.
اطلاعات اجمالی بالتیک, اقوام: ...
بالتیک | |
---|---|
اقوام: | بالتها |
پراکنش: | شمال اروپا |
تبار: | هندواروپایی
|
زیرگروهها: |
بالتیک غربی †
بالتیک شرقی
Dnieper Baltic †
|
ایزو ۲–۶۳۹ / ۵ | bat |
زبان شناسی | ۵۴= (phylozone) |
گلاتولوگ | هیچیک[1] east2280 (بالتیک شرقی)[2] prus1238 (پروسی کهن)[3] |
بستن