زبان سرخهای
From Wikipedia, the free encyclopedia
زبان سرخهای (انگلیسی: Sorkhei language) از زبانهای همخانواده زبانهای ایرانی شمال غربی است، که در شهر سرخه استان سمنان به آن سخن میگویند. وبگاه گلاتولوگ گویش سرخهای-افتری را به همراه لاسگردی و سنگسری تحت عنوان خانواده کومشی(komesenian) دستهبندی کرده است[2]. گرنوت ویندفور گویشهای افتری و سرخه ای-لاسگردی و گویش شهمیرزادی را با زبان مازندرانی مرتبط میداند[3]. برخی از پژوهشگران نیز زبان مردمان مناطق سنگسر و افتر را همچون شهمیرزاد و پرور و اطراف آن از جنس زبان مازندرانی میدانند[4].