زبان دکنی
From Wikipedia, the free encyclopedia
دکنی (به اردو: دکنی) گویشی از زبان هندوستانی (هندی-اردو) و زبان رسمی دربار دکن از پیرامون ۱۳۰۰ میلادی بود. امروزه زبان اردو موقعیت پیشین زبان دکنی را از آن خود نمودهاست. دکنی نیز همانند اردو، با آنکه ریشه در زبان هندی داشت، ولی وامواژگان فراوانی را از فارسی گرفتهاست؛ زبانهای دیگری چون کونکنی، اردو، عربی، مراتی و تلوگو نیز بر این زبان اثر بسیاری نهادهاند.
اطلاعات اجمالی دکنی, زبان بومی در ...
دکنی | |
---|---|
دکنی | |
زبان بومی در | هند |
منطقه | دکن (بخشهایی از مهاراشترا، مهاراشترا، کارناتاکا، تلانگانا، جنوب و مرکز آندرا پرادش و بخش شمالی تامیلنادو؛ گویشوران اقلیت در گوا و کرالا) |
شمار گویشوران | ۱۲٫۸ میلیون تن (۲۰۰۰) |
الفبای اردو با خط نستعلیق | |
وضعیت رسمی | |
زبان رسمی در | هندوستان، امارات متحده عربی |
کدهای زبان | |
ایزو ۳–۶۳۹ | dcc |
فهرست لینگوییست | hin-dak |
پراکندگی گویشوران دکنی |
بستن
ادبیات دکنی غنی است و بیشتر گویشورانش نیز در دکن تاریخی، که امروزه بیشترش در مرزهای سیاسی کنونی هند، به ویژه ایالتهای مهاراشترا، مهاراشترا، کارناتاکا، تلانگانا، آندرا پرادش و تامیلنادو، جایمیگیرد، میزیند و مسلمانند. دکنی زبان ملی ایالت حیدرآباد تا پیش از انحلالش بود.