زبان بهیلی
From Wikipedia, the free encyclopedia
زبان بهیلی یکی از زبانهای هندوآریایی وابسته به شاخهٔ باختری آن است که در غرب مرکزی هند و نیز در بخش احمدآباد در شرق این کشور گویشورانی دارد. این زبان از شاخهٔ زبانهای بهیل است و با زبانهای گجراتی و راجستانی در پیونداست. برای نگارش آن از گونهای از خط دیواناگری بهرهمیبرند.
اطلاعات اجمالی بهیلی, زبان بومی در ...
بهیلی | |
---|---|
भीली | |
زبان بومی در | هندوستان |
منطقه | مادایا پرادش، گجرات، راجستان، مهاراشترا |
شمار گویشوران | ۱.۵ میلیون (بدون تاریخ)[1] |
هندواروپایی
| |
کدهای زبان | |
ایزو ۳–۶۳۹ | در زمانهای گوناگون:bhb – Bhili (Bhagoria, Bhilboli, Patelia)gas – Adiwasi Garasiagra – Rajput Garasia (Dungri) |
بستن