ریتسوریو
From Wikipedia, the free encyclopedia
ریتسوریو (به ژاپنی: 律令 Ritsuryō) یک سیستم حقوقی و قانون ژاپن بر اساس فلسفههای کنفسیوسگرایی و قانونگرایی (فلسفه چینی) در تاریخ ژاپن است.
در اواخر دوره آسوکا (اواخر قرن ششم - ۷۱۰) و دوره نارا (۷۱۰–۷۹۴)، دربار امپراتوری در کیوتو، سعی در تکرار چین سختگیرانه داشت. سیستم سیاسی از دودمان تانگ، مجموعههایی از Ritsuryō را ایجاد و اجرا کرد. در طول قرنها، دولت «ریتسوریو» اطلاعات بیشتری تولید کرد که با دقت آرشیو شد. با این حال، با گذشت زمان در دوره هیان، موسسات «ریتسوریو» به یک سیستم سیاسی و فرهنگی بدون بازخورد تبدیل شدند.[1]
در سال ۶۴۵، اصلاحات تایکا اولین نشانههای پیادهسازی سیستم بودند.[2]
اظهارات اصلی ریتسوریو شامل موارد زیر است:[3]
- قانون اومی (近江令، ۶۶۹) - ۲۲ جلد قانون اداری، مورد مناقشه
- قانون آسوکا کیومیهارا (飛鳥浄御原令، ۶۸۹) - ۲۲ جلد کد اداری
- قانون تایهو (大宝律令، ۷۰۱) - دارای نفوذ عمده، ۱۱ جلد قانون اداری، ۶ جلد قانون جزا.
- "قانون یورو" (養老律令، ۷۲۰، مصوب ۷۵۷) - ۱۰ جلد قانون اداری، ۱۰ جلد قانون کیفری، نسخه اصلاح شده "Taihō-ritsuryō"