![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4d/God_the_Geometer.jpg/640px-God_the_Geometer.jpg&w=640&q=50)
رابطه علم و دین
From Wikipedia, the free encyclopedia
رابطه علم و دین از دوران باستان مورد پژوهش بوده و مورد نظر فیلسوفان، الهیدانان، دانشمندان و دیگران بودهاست.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4d/God_the_Geometer.jpg/640px-God_the_Geometer.jpg)
علم تجربی به عقل، تجربه گروی و شواهد علمی اذعان و اعتراف میکند در حالیکه دین شامل وحی، ایمان و امر مقدس است و به تبیینهای فلسفی و متافیزیکی که نظر به تحقیق در عالم دارند نیز توجه و اذعان میکند. نه دین و نه علم بی تغییر، بی زمان یا ثابت نیستند چرا که هردوی علم و دین تلاشهای فرهنگی و اجتماعی هستند در فرهنگها و زبانهای گوناگون در طول زمان دچار تغییر شدهاند.[1] بیشتر نوآوریهای فنی و علمی قبل از انقلاب علمی توسط جوامعی صورت گرفتهاند که توسط سنتهای دینی سازمان یافته بودند. پیشرو عناصر روش علمی، بی دینان باستان، محققان مسلمان و مسیحی بودهاند. راجر بیکن که اغلب به عنوان کسی ارج نهاده میشود که روش علمی را صورت بندی کردهاست، یک برادر روحانی فرانسیسی بود
حوادثی که در اروپا اتفاق افتاد همچون مورد گالیله، که همراه با انقلاب علمی و دوره روشنگری بود محققانی چون ویلیام دراپر را به فرض نظریه تعارض رهنمون کرد که بر اساس آن علم و دین به لحاظ روشی، واقعیت و سیاسی در سرتاسر تاریخ با هم در تعارض بودهاند. نظریه تعارض علم و دین باور بسیاری از دانشمندان معاصر همچون ریچارد داوکینز، استیو واینبرگ است و برخی از خلقت گرایان نیز به نظریه تعارض گرایش دارند. در حالیکه نظریه تعارض در میان عموم مردم مشهور و معروف ماندهاست در میان بیشتر مورخان علم وجهه خود را از دست دادهاست.[2][3][4][5][6][7]
پذیرش عام واقعیتهای علمی ممکن است تحت تأثیر دین باشد. بسیاری در ایالات متحده ایده تکامل را از طریق انتخاب طبیعی رد کردهاند خاصه زمانی که انسان را مد نظر قرار میدهیم. با این وجود آکادمی ملی علوم آمریکا مینویسد که قرینه و شاهد تکامل میتواند کاملاً یا ایمان دینی سازگار افتد دیدگاهی رسمی که بیشتر نمایندگان دینی به حمایت از آن برخاستهاند.[8]