ذوالکلاع بن ناکور
From Wikipedia, the free encyclopedia
ذو الکَلاع سَمَیفَع بن ناکور از پادشاهان حِمْیَری بود.
او از مشاهیر مسلمانان و شجاع، بلندقامت و در زیبایی بیمانند توصیف شدهاست. وقتی که به مکه وارد میشد نقابی به صورت میانداخت تا زیبایی او موجب فتنه مردم نگردد. او از شاهزادگان یمن بود که مسلمان شد و در عصر عمر بن خطاب به مدینه هجرت کرد.[1] در برخی منابع او را حوشب و بنابر نقلی اسم ذوالکلاع اسمیفع مکنی به ابوشراجیل پسر عم کعب الاحبار معروف است که با ذوعمرو در ناحیهای از کشور یمن بر مردم حکومت و سلطنت داشتند.