دیپلماسی قرض-تله
دیپلماسی با اهداف منفی / From Wikipedia, the free encyclopedia
سیاست قرض-تله یا وام-تله گونهای از رفتار سیاسی در روابط دو جانبه میان کشورها است که در آن کشور وامدهنده با قصد منفی به کشور دیگر وام میدهد.[1][2] کشور وامدهنده از عمد به کشور وامگیرنده وامهای فراوانی میدهد با این هدف که پس از ناتوانی کشور وامگیرنده در بازپرداخت وامها از سوی کشور وامدهنده امتیازات سیاسی و اقتصادی مورد نظرش را استخراج کند.[3] شرایط وامها معمولاً به اطلاع عموم نمیرسند[4] و پول وام داده شده بیشتر برای پرداخت به پیمانکارهای خود کشور وام دهنده استفاده میشود. هر چند این اصطلاح برای وام دادنهای کشورهای بسیاری و حتی صندوق بینالمللی پول استفاده شدهاست[5][6] اما اکنون این عمل بیشتر با وامهای دولت جمهوری خلق چین مربوط میشود.[2] توافقهای دو جانبه چین به ویژه وام کالاهای این کشور به کشورهای در حال توسعه در راستای سیاست یک کمربند یک راه (راه ابریشم جدید) این ارتباط را تقویت کردهاند.[7][8]
اصطلاح «دیپلماسی قرض-تله» توسط دانشگاه برهما چلانی هند در اوایل سال ۲۰۱۷ مطرح شد و در سالهای اخیر بهطور گستردهای برای ادعای سیاستهای وامدهی چین مورد استفاده قرار گرفتهاست، هرچند واقعیت ادعاها علیه چین توسط نهادهای دانشگاهی متعددی از جمله گروه رودیم مورد انتقاد قرار گرفتهاست. چتم هاوس و دانشگاه پرینستون، که اظهار داشتهاند که روایت دیپلماسی تله بدهی در زمینه سرمایهگذاریهای چین درست نیست.[9][10][11]