دیدگاههای زیگموند فروید درباره همجنسگرایی
From Wikipedia, the free encyclopedia
دیدگاه زیگموند فروید دربارهٔ همجنسگرایی، بر مبنای غیر اختیاری بودن این گرایش استوار است. بر اساس دیدگاه وی، انسانها همگی در ابتدا دارای «امیال نامتمرکز جنسی» هستند و بر این اساس، همجنسگرایی را شکلی خاص و مسیری غیراختیاری از تنوع جنسی میدانست.[1]
فروید برعکس جریان غالب روزگارش، همجنسگرایی را بیماری و فساد اخلاقی در نظر نگرفت.[2] هنگامی که در سال ۱۹۳۵ زنی از او درمان همجنسگرایی پسرش را خواست، او در پاسخِ معروفی درخواست زن را رد کرد و گفت: «افراد بسیارْ محترمی در دوران باستان و معاصر، همجنسگرا بودهاند که انسانهای بزرگی هم در زمرهٔ ایشان است» و اینکه «بیعدالتی بزرگی است که همجنسگرایی را به عنوان یک جرم سرزنش کنیم.»[3]
وی انواع عمیق و ریشهای از همجنسگرایی را غیرقابل تغییر میدانست؛ زیرا این عامل را عاملی ناشی از اختلال طبیعی انسانی میداند که ریشهٔ روانی ندارد. به همین خاطر، فروید کشف علت همجنسگرایی را بر عهدهٔ شاخه زیستشناسی میگذارد نه شاخه روانشناسی.