دولت نخست جمهوری اسلامی ایران
نخستین دولت رسمی ایران پس از انقلاب ۱۳۵۷ (۱۳۵۹–۱۳۶۰) / From Wikipedia, the free encyclopedia
دولت اول جمهوری اسلامی ایران نخستین دولت در ایران بعد از انقلاب ۱۳۵۷ میباشد که با آراء مستقیم مردم ایران انتخاب شدهاست. در پی انتخابات ریاستجمهوری ایران (۱۳۵۸)، ابوالحسن بنیصدر به عنوان نخستین رئیسجمهور منتخب ایران انتخاب شد. این دولت در روز دوشنبه ۱۵ بهمن ۱۳۵۸ شروع به کار کرد و در ۳۱ خرداد ۱۳۶۰ توسط مجلس شورای اسلامی منحل شد.[1] از جمله رویدادهای مهم در این دولت میتوان به شروع جنگ ایران و عراق، رویدادهای ۱۴ اسفند ۱۳۵۹ و تظاهرات ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ اشاره کرد.
اطلاعات اجمالی دولت رجایی, تاریخ تشکیل ...
دولت رجایی | |
---|---|
نخستین کابینه جمهوری اسلامی ایران | |
نخستوزیر ایران | |
تاریخ تشکیل | ۲۰ مرداد ۱۳۵۹ |
تاریخ انحلال | ۱۴ مرداد ۱۳۶۰ |
افراد و سازمانها | |
رئیس کشور | سید روحالله خمینی |
رئیس دولت | محمدعلی رجایی |
پیشینهٔ رئیس دولت | نمایندهٔ مجلس شورای اسلامی (۱۳۵۹) وزیر آموزش و پرورش (۱۳۵۹–۱۳۵۸) |
شمار وزیران | ۱۸ وزیر + ۴ وزیر مشاور |
وزیران کناررفته (درگذشت/استعفا/برکناری) | ۱ |
شمار اعضا | ۱۹ + ۴ |
پیشینه | |
انتخابات(ها) | انتخابات ریاستجمهوری ۱۳۵۸ انتخابات مجلس ۱۳۵۹–۱۳۵۸ |
آخرین انتخابات | انتخابات ریاستجمهوری مرداد ۱۳۶۰ |
دوره(های) مجلس | مجلس اول |
پیشین | هیئت دولت موقت شورای انقلاب |
پسین | دولت دوم (باهنر) |
بستن