دفتر تحکیم وحدت
From Wikipedia, the free encyclopedia
اتحادیه انجمنهای اسلامی و سازمانهای دانشجویی سراسر کشور یا دفتر تحکیم وحدت یک سازمان دانشجویی در ایران است که ابتدا با گرد هم آمدن «انجمنهای اسلامی» دانشکدههای گوناگون در سال ۱۳۵۹ به عنوان «مرکز انجمنهای اسلامی دانشجویان» پاگرفت و در سال ۱۳۶۱ بهطور رسمی تشکیل شد. این تشکل در دهه ۱۳۶۰ و ۱۳۷۰ قویترین جنبش دانشجویی ایران بود و در پیروزی جنبش دوم خرداد نقش مهمی داشت. حمله به کوی دانشگاه به تدریج سبب ایجاد محدودیتهایی برای دفتر تحکیم وحدت شد. با وجود تشکیل سازمان دانشآموختگان ایران اسلامی (ادوار تحکیم وحدت)، دفتر تحکیم ضعیف شد. در دهه ۸۰ دو انشعاب طیف علامه و طیف شیراز از یکدیگر جدا شدند. با منحل شدن رسمی طیف اطلاحطلبتر (طیف علامه) توسط دبیرخانه هیئتهای مرکزی نظارت بر تشکلهای دانشگاهی، دفتر تحکیم وحدت عملاً غیرفعال شد؛ و دچار تغییرات و تحولاتی در مبانی سیاسی و فکریش گردید.[1][2]
در اوایل دهه ۸۰ اقلیتی کوچک از انجمنهای اسلامی دانشجویان در حد ۱۱ درصد آراء مجموعه با تحریک و هدایت بیت رهبری، دفتر نمایندگی رهبری در دانشگاهها، وزارت اطلاعات و سازمان اطلاعات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از تحکیم جدا شده و به صورت غیرقانونی نام «تحکیم شیراز» بر خود گذاشتند. جریان اصلی و واقعی تحکیم به دلیل اینکه انتخاباتش را در دانشگاه علامه طباطبائی برگزار کرد به نام علامه معروف شد. با منحل شدن رسمی طیف اصلی دفتر تحکیم وحدت (طیف علامه) توسط دبیرخانه هیئتهای مرکزی نظارت بر تشکلهای دانشگاهی در دولت اول محمود احمدینژاد، دفتر تحکیم وحدت عملاً غیرفعال شد و این نهاد در اختیار دانشجویان اصولگرا قرار گرفت. دولت حسن روحانی نیز به خواست اعضای پیشین دفتر تحکیم وحدت توجه نکرد.