دستور زبان ساختار عبارت
From Wikipedia, the free encyclopedia
اصطلاح دستور زبان ساختارِ عبارت (به انگلیسی: Phrase structure grammar)، که اولین بار توسط نوام چامسکی معرفی شد، به همان دستور زبان سیستمهای کانونی پست اشاره دارد، که قبل از او توسط امیل پست و اکسل تووه مطالعه شده بودند. اما بعضی از نویسندگان، این اصلاح را برای گرامرهای محدودتر در سلسلهمراتب چامسکی تخصیص دادهاند: دستور زبان حساس به متن یا دستور زبان مستقل از متن.[1]
دستورزبان ساختار عبارتی، به صورت عمومی تر به عنوان «دستورزبان شاملبودن» شناخته میشوند. ویژگی معرف برای دستورزبان ساختار عبارت، تبعیت آن از رابطه «شاملبودن» است. این مفهوم در مقابل رابطه وابستگی در گرامرهای وابستگی قرار دارد.[1]