دروازه(گیت) منطقی
From Wikipedia, the free encyclopedia
گیت منطقی یک مدل ایدهآل از محاسبات یا دستگاه الکترونیکی فیزیکی است که یک تابع بولی را اجرا می کند ، یک عملیات منطقی است که روی یک یا چند ورودی باینری انجام می شود که یک خروجی باینری واحد تولید می کند. بسته به زمینه ، ممکن است به یک دروازه منطقی ایدهآل اشاره داشته باشد ، دروازه ای که به عنوان مثال دارای زمان افزایش صفر و خروج نامحدود است ، یا ممکن است به یک دستگاه فیزیکی غیر ایدهآل اشاره داشته باشد [1] (نگاه کنید به گزینه ایدهآل و واقعی آمپر برای مقایسه).
دروازه های منطقی در درجه اول با استفاده از دیودها یا ترانزیستورها به عنوان سوئیچ های الکترونیکی عمل میکنند، اما می توان آنها را با استفاده از لوله های خلاuum ، رله های الکترومغناطیسی ( منطق رله ) ، منطق سیال ، منطق پنوماتیک ، اپتیک ، مولکول ها یا حتی عناصر مکانیکی نیز ساخت. با تقویت ، می توان دروازه های منطقی را به همان روشی که می توان توابع بولی را تشکیل داد ، آبشار کرد ، و اجازه می دهد یک مدل فیزیکی از تمام منطق بولی ساخته شود ، و بنابراین ، تمام الگوریتم های ریاضیاتی را که می توان با منطق بولی توصیف کرد.
مدارهای منطقی شامل دستگاههایی مانند مالتی پلکسر ، ثبات ، واحدهای منطقی حسابی (ALU) و حافظه رایانه است که از طریق ریزپردازنده های کامل که ممکن است حاوی بیش از 100 میلیون دروازه باشد ، بالا می روند. اخیراً ، بیشتر دروازه ها از MOSFET ساخته شدهاند ( ترانزیستورهای اثر میدانی - اکسید فلز - نیمه هادی).
دروازه های منطقی مرکب AND-OR-Invert (AOI) و OR-AND-Invert (OAI) اغلب در طراحی مدار استفاده می شوند زیرا ساخت آنها با استفاده از MOSFET ساده تر و کارآمدتر از مجموع دروازه های منفرد است.