خودارضایی
انجام عمل برای ارضای جنسی توسط خود فرد / From Wikipedia, the free encyclopedia
خودارضایی[2] یا جَلق زدن[3][persian-alpha 1] یا اِستِمنا یکی از روشهای ارضای میل جنسی است.[6] به عبارت دیگر، خودارضایی به تحریک جنسی اندام جنسی خود، جهت برانگیختگی جنسی یا سایر لذتهای جنسی اطلاق میشود و معمولاً به اوج لذت جنسی میانجامد. برای برانگیختگی ممکن است از دستها، انگشتان، اشیاء معمولی و اسباببازیهای جنسی از جمله لرزاننده یا ترکیبی از همگی استفاده شود.[7] تحریک کردن شریک جنسی با دست همچون انگشت کردن، دستکامدهی، خودارضایی متقابل، فعالیتهای جنسی شایعی هستند که ممکن است بهجای دخول جنسی بکار روند. بهعبارتی، خودارضایی عموماً به انجام این عمل توسط خود شخص اطلاق میشود، اما تحریک آلت توسط فردی دیگر، البته بدون آمیزش جنسی (معمولاً با دست) را نیز نوعی خودارضایی میدانند.[8]
خودارضایی | |
---|---|
ویژگیها | |
نوع فعالیت | همانندسازی آمیزش جنسی |
اعضا مرتبط | آلت جنسی |
ابزار مورد نیاز | شخص از سوی خودش یا آلات مصنوعی و ابزارهای ماشینی و برای افزایش لذت از مایعات یا آب دهان استفاده میکند. |
محدویت دفعات | نسبی |
جنسیت زوجین | هر دو جنس |
تحریک | |
تحریک در مردها | این عمل با افزایش زمان انزال و کنترل بیشتر آن، در رابطهٔ جنسی مفید خواهد بود و در سنین بالای ۵۰ سال به خاطر دفع عوامل بیماریزا از داخل پروستات از بروز بیماری پیشگیری میکند. |
تحریک در زنها | خودارضایی در اکثر زنان باعث کاهش فشارهای عصبی قبل از قاعدگی میشود. |
سلامت و ایمنی | |
روش ایمن | بسیاری از خطرات روابط جنسی دوطرفه و بیماریهای مقاربتی را در برندارد. |
دیدگاه علم پزشکی | از لحاظ پزشکی هیچ مدرکی وجود ندارد که خودارضایی چه از لحاظ جسمی یا روانی مضر باشد. |
ادیان | |
دیدگاه اسلام | اهل سنت: برخی آن را در تمام اشکال و موارد، حرام میدانند؛ برخی در مواردی آن را مجاز میشمارند و برخی آن را مکروه میدانند. شیعه: خودارضایی بهطور کامل و در تمام اشکال آن حرام میباشد. |
دیدگاه مسیحیت | از نظر کلیسای پروتستان، یک سیر طبیعی از سیکل جنسی افراد است. از نظر کلیسای کاتولیک، در پارهای از موارد مجاز است. |
دیدگاه دیگر ادیان | در آیین تائویسم مردان از خودارضایی منع شدهاند. از نظر شیطانپرستان خودارضایی روشی طبیعی، بیضرر و مجاز است.[1] |
در ادبیات فارسی، استمنا دستمایهٔ هزلگویی شدهاست. |
مطالعات انجامشده نشان دادهاست که خودارضایی در هردو جنس مذکر و مؤنث و در تمام سنین رایج است، هرچند تفاوتهایی وجود دارد. بر پایهٔ پژوهشهای انجامشده توسط آلفرد کینزی دربارهٔ شیوع خودارضایی، تقریباً صددرصد مردان و سهچهارم زنان در دورهای از زندگی خود، دست به این کار زدهاند.[9] فایدههای پزشکی و روانپزشکی گوناگونی به خودارضایی و نگرش سالم افراد به فعالیت جنسی، نسبت داده شدهاست. هیچگونه رابطهٔ علت-معلولی میان خودارضایی و هرگونه اختلال جسمی یا روانی وجود ندارد.[10][11]
خودارضایی از دوران ماقبل تاریخ در هنرهای گوناگون ترسیم و در نوشتههای قدیمی بدان اشاره و دربارهاش بحث شدهاست. در قرون هجدهم و نوزدهم میلادی، علمای الهیات و پزشکان، خودارضایی را «شنیع»، «اسفانگیز» و «زشت» میدانستند، اما در قرن بیستم میلادی این تابوها عموماً کاهش یافت و در هنر، موسیقی پاپ، تلویزیون، سینما و ادبیات مباحثه و تصویرسازی خودارضایی رو به افزایش گذاشت. امروزه ادیان مختلف، نظر متفاوتی دربارهٔ خودارضایی دارند: برخی آن را بهلحاظ روحانی و معنوی، عملی مضر و برخی دیگر غیرمضر میدانند. نظر برخی ادیان هم بر حسب موقعیت یا شرایط انجام خودارضایی فرق دارد. وضعیت قانونی خودارضایی هم در طول تاریخ متفاوت بودهاست و خودارضایی در انظار، در بیش تر کشورها غیرقانونی است.[12]
خودارضایی در خلوت خصوصی یا با شریک زندگی، عموماً عملی طبیعی و سالم و بخشی از لذت جنسی است. خودارضایی در بسیاری از گونههای جانوری نیز — چه آنهایی که در طبیعت آزادند و چه آنهایی که در بندِ انسان هستند — مشاهده شدهاست.[13][14][15]