![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/fe/M%25C3%25BCller-Lyer_illusion.svg/langfa-640px-M%25C3%25BCller-Lyer_illusion.svg.png&w=640&q=50)
خطای دید مولر لایر
From Wikipedia, the free encyclopedia
خطای دید مولر لایر که تنها از چند پیکان ساده تشکیل شدهاست، به خوبی محدودیت قدرت قضاوت ادراک دیداری ما را نمایش میدهد. در تصویر سمت چپ اکثر افراد در مقایسه طول پاره خط محور پیکانهای مجموعه بالایی، دچار خطا شده؛ و طول محوری که در دو طرف آن، نوک پیکان رو به داخل است را بلندتر ارزیابی میکنند. حال آن که طول هر سه محور یکی است و رنگ آمیزی قرمز در مجموعه پایین تصویر، این برابری را نشان میدهد. همچنین وقتی از افراد خواسته میشود که علامتی، در وسط محور هر یک از پیکانها بگذارند، زمانی که نوک پیکان در یک سر پاره خط رو به داخل و در سر دیگر رو به خارج است؛ اکثر افراد دچار اشتباه شده و علامت را نزدیکتر به دم پیکان، یعنی نوکی که رو به داخل است، قرار میدهند.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/fe/Judd-Taeuschung.svg/220px-Judd-Taeuschung.svg.png)
این نمونه از خطای دید در سال ۱۸۸۹م، توسط
فرانتس کارل مولر لایر، پزشک آلمانی، ابتکار و توضیح داده شدهاست و به همین دلیل به نام او شناخته میشود.
دلیل قاطعی برای بیان علت بروز این خطا ارائه نشدهاست. یک علت احتمالی، طول کلی محور با احتساب نوک و دم آن است. وقتی هر دو نوک، رو به داخل باشند یا به عبارت دیگر، پاره خط در میان دو دم باشد، طبیعتاً طول کل پیکان، بیشتر است و این واقعیت میتواند قضاوت ما را به نیت گریز از پیش داوری و خطا فریب دهد؛ و ما در عمل، طول پاره خط را بیشتر درک کرده، اما گاه بنا بر آگاهی قبلی از نکته مورد آزمایش، کمتر معرفی میکنیم. دلیل احتمالی دیگری که ادعا شده، این است که وقتی نوک پیکان رو به داخل است، شباهت به انتهای داخلی اتاق پیدا کرده و درک ۳ بعدی ما را فعال میکند. دستگاه بینایی ما برای درک عمق، طبق اصول ژرفانمایی انتهای داخلی اتاق را کوچکتر تصویر میکند.[1][2][3]