خسرو پنجم

با فرخزاد خسرو پنجم اشتباه نشود.

خسرو پنجم (به چینی: 俱羅) پسر بهرام هفتم و نوه یزدگرد سوم بود که در حدود یک سده بعد از حمله اعراب، از آسیای مرکزی نقشهٔ بازپس‌گرفتن ایران را در سر می‌پرورانید.^[1] کریستن سن نیز نوشته‌است: در سال ۷۲۸ یا ۷۲۹ میلادی خسرو نامی از اسلاف یزدگرد سوم با ترکان همدست شد تا پادشاهی را به دست آورد، اما به مقصود خود نرسید.^[2]

خسرو پنجم
شاهزاده ساسانی
شاهنشاه ایران‌شهر (شاه در تبعید)
سلطنت	۷۲۸ تا ۷۲۹
پیشین	بهرام هفتم
جانشین	پشنگ
خاندان	خاندان ساسان
پدر	بهرام هفتم

اختلاف در نامیدن خسرو پنجم

روبرت گوبل، خسرو سوم را خسرو پنجم نامیده‌است و ملک ایرج مشیری نوشته‌است که احتمالاً گوبل در این مورد اشتباه کرده‌است، چون خسرو سوم اولین خسرویی است که بعد از خسرو دوم (خسرو پرویز) به سلطنت رسیده‌است.^[3]

پانویس

1. مشیری، نشریه انجمن فرهنگ ایران باستان، ۴۱.
2. کریستن سن، ایران در زمان ساسانیان، ۵۳۲.
3. مشیری، نشریه انجمن فرهنگ ایران باستان، ۴۱.

منابع

• مشیری، ملک ایرج (اسفند ۱۳۵۲). «سکه‌های ساسانی». نشریه انجمن فرهنگ ایران باستان (۱۵).
• کریستن سن، آرتور (۱۳۶۷). ایران در زمان ساسانیان. ترجمهٔ رشید یاسمی. تهران: مؤسسهٔ انتشارات امیرکبیر.