خروسک
From Wikipedia, the free encyclopedia
خروسک یا لارنگوتراکئوبرونشیت (laryngotracheobronchitis) به التهاب حنجره، نای، نایژههای اصلی گفته میشود. به علت تنگ بودن مجاری تنفسی در بچهها ریسک ابتلا به انسداد مجاری هوایی به دلیل تورم و التهاب بیشتر است. لارنگوتراکئوبرونشیت در فصل پاییز و زمستان رخ میدهد و اغلب به فرم خفیف خود محدود شونده، تظاهر مییابد. این بیماری معمولاً در سنین ۶ ماه تا ۳ سال دیده میشود ولی در هر سنی میتواند رخ دهد.[1] کروپ ویروسی در پسران با نسبت ۳ به ۲ شایعتر است. سن شایع معمولاً در ۲ سالگی است چنانچه یکی از افراد خانواده به این بیماری مبتلا گردد خطر ابتلا سایر افراد خانواده ۱۵ درصد است.[2] این بیماری معمولاً در اثر آلودگی ویروسی مجرای هوای فوقانی رخ میدهد. این عفونت موجب بروز التهاب در داخل گلو میگردد، که منجر به مشکلات تنفسی و علائمی مانند سرفه به شکل «واق سگ»، صدایاستریدور و گرفتگی صدا میگردد. علائم خروسک ممکن است خفیف، متوسط یا شدید باشد و معمولاً در هنگام شب تشدید میشوند. این بیماری معمولاً با مصرف استروئید خوراکی و در موارد شدیدتر با مصرف اپینفرین درمان میگردد. در موارد بسیار نادری به بستری در بیمارستان نیاز میگردد.
خروسک | |
---|---|
نشانه برج کلیسا در گردن یک کودک مبتلا به خروسک که با استفاده از رادیولوژی مشاهده شدهاست. | |
تخصص | پزشکی ریه، پزشکی کودکان |
طبقهبندی و منابع بیرونی | |
آیسیدی-۱۰ | J۰۵.۰ |
آیسیدی-۹-سیام | 464.4 |
دادگان بیماریها | 13233 |
مدلاین پلاس | 000959 |
ئیمدیسین | ped/۵۱۰ emerg/۳۷۰ radio/۱۹۹ |
پیشنت پلاس | خروسک |
سمپ | D003440 |
بیماری خروسک را میتوان بر اساس علائم بالینی تشخیص داد و احتمال بروز علائم ناشی از عوامل شدیدتری همچون اپیگلوتیت و انسداد مجرای هوایی وجود ندارد. بیشتر اوقات نیازی به بررسیهای بیشتر –از جمله آزمایشهای خون، رادیولوژی، و کشت میکروب- نیست. خروسک بیماری شایعی است و در حدود ۱۵٪ از کودکان دیده میشود که بیشتر آنها در سنین ۶ ماه تا ۵–۶ سال قرار دارند. نوجوانان و بزرگسالان به ندرت دچار خروسک میشوند. دیفتری یکی از عوامل عمدهای است که باعث این بیماری میگردد، که این عامل با موفقیت واکسیناسیون، و پیشرفت بهداشت و استانداردهای زندگی در جهان غرب بهبود یافته و به تاریخ پیوستهاست.