خدیو
From Wikipedia, the free encyclopedia
خدیو (ترکی عثمانی: خدیو) لقبی با ریشه فارسی «خدا»، به معنی صاحب و ارباب است. این لقب از سال ۱۸۶۶ یا ۱۸۶۷ منحصراً برای والیان امپراتوری عثمانی در مصر کاربرد داشت. هنگامی که مصر تحتالحمایه بریتانیا سال ۱۹۱۴ شد، سلطنت مصر شروع شد بجای این لقب از سلطان استفاده شد. [1]