خاندان کارن
From Wikipedia, the free encyclopedia
خاندان کارن یا خاندان کارِن پهلوی (به پارسی میانه: کارِن پَهلَوْ:) یک خاندان ایرانی از تبار پارتی (پهلوی) و یکی از هفت خاندان ممتاز ایران باستان بودند.[2]مقر این خاندان در نهاوند، در حدود ۶۵ کیلومتری جنوب اکباتان (همدان کنونی) بود. اعضای خاندان کارن در ساختار اداری دولت ساسانی در دورههای متعدد آن از رتبه قابل توجهی برخوردار بودند.[3]آنان ادعا میکردند که تبارشان از کارن، شخصیتی فولکلور و فرزند کاوه آهنگر اسطورهای است.[4]
اطلاعات اجمالی خاندان کارن, خاندان مادر ...
خاندان کارن | |
---|---|
قلاب یا گیره با نقش سیمرغ و طعمه. پیدا شده در نهاوند که به اعتقاد ارنست هرتسفلد متعلق به خاندان کارن است.[1] | |
خاندان مادر | اشکانیان |
کشور | ایران باستان |
اعضاء | سوخرا زرمهر هزاررفت دینار |
شاخه(های) فرعی | کامسرکان کارنوندیان مسمغان دماوند زرمهرشاهیان |
بستن