خاندان ممتاز ایران باستان از ویکیپدیا، دانشنامه آزاد
خاندان اسپهبد یا خاندان اسپاهبذ پَهلَوْ یا خاندان اسپهپت پَهلَوْ، به معنای افسر سپاه، یکی از خاندان‌های بزرگ پارتی در زمان اشکانیان و ساسانیان بودند. خاندان اسپاهبذ پهلو، در طبرستان اقامت داشتند.[۱][۲] خاندان اسپاهبذ از نژاد اشکانیان بودند و لقب پهلو یعنی پارت داشتند. در دوره ساسانی انتساب به سلسلهٔ اشکانی امتیاز دانسته می‌شد.[۳][۱]
| خاندان اسپهبدان | |
|---|---|
 نشان ماه و ستاره به عنوان نماد سلطنتی اسپهبدان عمل می‌کرد | |
| خاندان مادر | خاندان اشکانی |
| کشور | شاهنشاهی اشکانی، شاهنشاهی ساسانی |
| آخرین حاکم | اسپهبد خورشید |
| عنوان‌ها | اسپهبد |
| اعضاء | فرخ هرمز، رستم فرخ‌هرمز، فرخزاد هرمز |
| دارایی(ها) | طبرستان، گرگان، گیلان |
| شاخه(های) فرعی | گاوباریان، باوندیان، پادوسبانیان |
بنا به روایت موسس خورناتسی شاه اشکانی فرهاد چهارم سه پسر داشت: اردشس، کارن، سورن و دختری به نام کشم یا کومش. پسر بزرگ فرهاد چهارم به نام فرهاد پنجم بر تخت نشست و دو پسر دیگر او سرسلسلهٔ دودمان‌هایی شدند که به همین نام معروف‌است. دختر او به همسری ارشویر (سردار کل ایرانیان) درآمد و اعقاب این زن و شوهر اسپهپت پهلو نام گرفتند. اسپهپت همان اسپاذپتی قدیم است، که به زبان پهلوی سپاهبذ (تلفظ اسپاهبذ) می‌شود.[۴]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.