حزب سوسیال دموکرات آلمان
From Wikipedia, the free encyclopedia
حزب سوسیال دمکرات آلمان (آلمانی: Sozialdemokratische Partei Deutschlands یا به اختصار SPD ;[zoˈtsi̯a:ldemoˌkʁa:tɪʃə paʁˌtaɪ ˈdɔʏtʃlants]) یک حزب سیاسی سوسیال دموکرات در آلمان است. این حزب به همراه اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان (CDU) یکی از دو حزب سیاسی مهم معاصر در آلمان بهشمار میرود.
حزب سوسیال دموکرات آلمان Sozialdemokratische Partei Deutschlands | |
---|---|
کوتهنوشت | SPD |
رهبر | زاسکیا اسکن نوربرت والتر-بوریانس |
دبیرکل | لارس کلینگبایل |
نائب رئیسان |
|
بنیانگذاری | ۲۳ مه ۱۸۶۳ (۱۶۱ سال پیش) (۱۸۶۳-23}}) |
ادغام از | انجمن عمومی کارگران آلمان و حزب سوسیال دموکراتیک کارگران آلمان |
ستاد | خانه ویلی برانت - ۱۰۹۱۱ - برلین |
روزنامه | فور ورتس |
شاخه دانشجویی |
|
شاخه جوانان | سوسیالیستهای جوان |
جناح زنان | انجمن زنان سوسیال دموکرات |
جناح شبهنظامی | سیاه، قرمز، طلایی، نشان رایش (۱۹۲۴ تا ۱۹۳۳) |
اعضای ثبتنام کرده (دسامبر ۲۰۱۹) | 419300[1] |
مرام سیاسی | سوسیال دموکراسی[2] اروپاگرایی[3] فدرالیسم اروپایی[4] Factions میانهگرایی[5] راه سوم[6] سوسیالیسم دمکراتیک[7] لیبرالیسم اجتماعی[8] |
طیف سیاسی | چپ میانه[9] |
وابستگی اروپایی | حزب سوسیالیستهای اروپایی |
وابستگی بینالمللی | اتحاد پیشرو |
گروه پارلمانی اروپایی | اتحاد پیشروی سوسیالیستها و دموکراتها |
رنگ رسمی | سرخ |
بوندستاگ | ۲۰۶ از ۷۳۵ |
بوندسرات | ۲۱ از ۶۹ |
پارلمانهای ایالتی | ۴۶۵ از ۱٬۸۶۸ |
پارلمان اروپا (کرسیهای آلمان) | ۱۶ از ۹۶ |
روسای دولتهای ایالتی | ۷ از ۱۶ |
وبگاه | |
حزب سوسیال دموکرات آلمان در سال ۱۸۶۳ تأسیس شد و قدیمیترین حزب سیاسی آلمان است که همچنان در بوندستاگ فعالیت میکند. بسیاری از بزرگان سوسیالیسم زمانی نقش خود را در این حزب ایفا کرده بودند.برای مثال عصرجدید در واقع ارگان مطبوعاتی و نظری حزب سوسیال دموکرات آلمان محسوب میشد و نقش مهمی در نشر اندیشههای سوسیالیستی در سطح جهان داشتهاست.[10] این حزب همچنین یکی از اولین احزاب تحت تأثیر مارکسیسم در جهان بود. از دهه ۱۸۹۰ تا اوایل قرن ۲۰، حزب سوسیال دموکرات آلمان بزرگترین حزب مارکسیست اروپا بود و همچنین بهطور متوالی پرطرفدارترین حزب سیاسی آلمان بهشمار میرفت.[11] در طول جنگ جهانی اول، این حزب بین جریانهای طرفدار جنگ و سوسیال دموکرات ضد جنگ تقسیم شد که برخی از اعضای ضدجنگ آن حزب کمونیست آلمان (KPD) را تشکیل دادند. SPD نقش اصلی را در انقلاب آلمان از ۱۹۱۸ تا ۱۹۱۹ ایفا کرد و مسئولیت اصلی تأسیس جمهوری ویمار را بر عهده داشت. فردریش ابرت ، سیاستمدار حزب سوسیال دموکرات به عنوان اولین رئیسجمهور آلمان انتخاب شد و حزبش تا سال ۱۹۳۲ پرقدرتترین حزب اروپایی بود. پس از قدرت گرفتن حزب نازی، حزب سوسیال دموکرات آلمان تنها حزبی در رایشستاگ بود که علیه قانون تفویض اختیارات ۱۹۳۳ که به هیتلر اختیارات تام برای تبدیل حکومتش به یک نظام دیکتاتوری میداد، رأی داد. حزب سوسیال دموکرات متعاقباً در سال ۱۹۳۳ همراه با همه احزاب غیر از حزب ملی کارگران سوسیالیست ممنوع شد. حزب سوسیال دموکرات بعد از آن در تبعید به فعالیت خود ادامه داد.
پس از جنگ جهانی دوم، حزب سوسیال دموکرات مجدداً در آلمان تأسیس شد. شعبه این حزب در آلمان شرقی مجبور شد با حزب کمونیست آلمان ادغام شود و حزب اتحاد سوسیالیستی آلمان را تشکیل دهد. در آلمان غربی حزب سوسیال دموکرات یکی از دو حزب مهم در کنار حزب اتحادیه (اتحادیه دموکرات مسیحی / سوسیال مسیحی) شد. در برنامه گودزبرگ، حزب سوسیال دموکرات از تعهد خود به مارکسیسم صرفنظر کرد و به یک حزب بزرگ با گرایش چپمیانه تبدیل شد. این حزب از سال ۱۹۶۹ تا ۱۹۸۲ و دوباره از ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۵ دولت فدرال آلمان را رهبری کرد. همچنین از سال ۱۹۶۶ تا ۱۹۶۹ و ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۹ و همچنین از سال ۲۰۱۳ به بعد در ائتلاف بزرگ با حزب اتحادیه برای تشکیل دولت فدرال شرکت داشت. ساسکیا اسکن و نوربرت والتر بوریانس از زمان انتخابات رهبری حزب در سال ۲۰۱۹ رهبران این حزب هستند. این حزب با کسب ۲۰٫۵ درصد از آرای انتخاباتی در انتخابات فدرال ۲۰۱۷، دومین حزب بزرگ در بوندستاگ با ۱۵۲ از ۷۰۹ کرسی است. در حال حاضر حزب سوسیال دموکرات شریک ائتلافی دولت آلمان به رهبری حزب اتحادیه است که از ۲۰۱۳ تاکنون ادامه یافتهاست. این حزب همچنین در یازده دولت از شانزده دولت ایالتی آلمان حضور دارد و در هفت ایالت حزب اصلی در دولت است.
حزب سوسیال دموکرات آلمان مواضعی طرفدار اتحادیه اروپا دارد و عضوی از حزب سوسیالیستهای اروپا است و تحت گروه حزبی اتحاد پیشرو سوسیالیستها و دموکراتها در پارلمان اروپا به فعالیت مشغول است.[12][13] این حزب با ۱۶ نماینده پارلمان اروپا سومین حزب بزرگ در این گروه پارلمانی است. حزب سوسیال دموکرات آلمان همچنین از اعضای بنیانگذار انترناسیونال سوسیالیست بود، اما در سال ۲۰۱۳ پس از انتقاد از پذیرش احزاب اقتدارگرا در انترناسیونال سوسیالیسم، از این گروه جدا شد. سپس این حزب اتحاد پیشرو[14][15][16] را بنیان نهاد و که احزاب دیگری در سراسر جهان به آن پیوستند. پیش از این، حزب سوسیال دموکرات عضو بنیانگذار انترناسیونال دوم و انترناسیونال بینالمللی کار و سوسیالیست بود.