حدیث دو انگشت
From Wikipedia, the free encyclopedia
حدیث دو انگشت یکی از احادیث منسوب به محمد است که در آن، محمد با مقایسه رسالتش و نزدیکی آخرالزمان با انگشتهای اشاره و وسط خود، خبر از نابودی قریبالوقوع جهان میدهد. این حدیث در منابع اسلامی بسیاری از جمله مسند احمد بن حنبل نقل شدهاست. اسلامشناسان معمولاً آن را واقعی محسوب میکنند، چراکه—با توجه به اینکه جهان در زمان زندگی محمد یا بعد از مرگ او—به پایان نرسید، محتمل به نظر نمیرسد نویسندگان مسلمان از قول او پیشگویی اشتباهی جعل کرده باشند؛ لذا حدیث باید از زمان محمد یا اندکی بعد از مرگ او باشد..[1]