![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0d/TIG_welding.jpg/640px-TIG_welding.jpg&w=640&q=50)
جوشکاری تیگ
From Wikipedia, the free encyclopedia
جوشکاری تیگ (Tungsten Inert Gas) یا جوشکاری تنگستن گاز خنثی، یکی از مهمترین روشهای جوشکاری در صنایع مختلف کوچک و بزرگ پتروشیمی، نظامی، دریایی، هوایی، نیروگاههای برق و … است. در ایران بیشتر با نام اختصاری و متداول جوش آرگون شناخته میشود. دلیل این نامگذاری بیشتر به خاطر استفاده از گاز آرگون در این فرایند جوشکاری است.[1][2][3]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0d/TIG_welding.jpg/640px-TIG_welding.jpg)
از فرایند جوشکاری TIG میتوان برای جوشکاری فلزات سخت و غیر سخت، آهنی و غیر آهنی در تمام ضخامتها استفاده کرد. با استفاده از این نوع جوشکاری میتوان جوشکاری صفحات نازک و ظریف (به عنوان مثال: آلومینیومی) تا لولههای تحت فشار را انجام داد. در این روش قوس و حوضچه مذاب کاملاً آشکار و قابل مشاهده است. در دهه ۱۹۲۰ کوشش شد تا قوس و حوضچه مذاب را در مقابل اتمسفر محافظت کنند تا جوشکاری کاملاً ایدهآل انجام گیرد. ظهور الکترودهای روپوشدار در آن دهه مسئله محافظت را منتفی کرد. اما به دلیل به وجود آمدن برخی مشکلات در دهه ۱۹۳۰، جوشکاری با گاز خنثی و الکترود تنگستن (TIG) ابداع شد که شروع روش جوشکاری با محافظت گاز بود. این روش با وجود اینکه بسیار کند پیشرفت کرد ولی در دهه ۱۹۴۰ توسعه پیدا نمود.[4]