در شیمی، صفت آهنی (به انگلیسی: ferrous) نشان دهنده ترکیبی است که حاوی آهن (II) است، به این معنی که آهن در حالت اکسایش +۲ خود است، احتمالاً به عنوان کاتیون دو ظرفیتی +Fe2. این با «آهنیک» (به انگلیسی: ferric) یا آهن (III)، به معنی آهن در حالت اکسایش +۳ خود، مانند کاتیون سه ظرفیتی +Fe3 مغایر است.[1] این کاربرد واژه تا حد زیادی با نامگذاری آیوپاک جایگزین شده‌است، که حالت اکسیداسیون را با اعداد رومی در پرانتز نشان می‌دهد، مانند اکسید آهن (II) برای اکسید آهنی (FeO)، اکسید آهن (III) اکسید آهنیک (Fe2O3)، و اکسید آهن (II, III) برای اکسید Fe
3O
4 که حاوی هر دو شکل آهن است.
_oxide.jpg)
در خارج از شیمی، «آهنی» به‌طور کلی به معنی «حاوی آهن» است.[1] این کلمه از کلمه لاتین (ferrum) «آهن» گرفته شده‌است.[2] فلزات آهنی شامل فولاد و آهن خام (با میزان کربن چند درصد) و آلیاژهای آهن با سایر فلزات (مانند فولاد ضدزنگ) است.[3] «غیرآهنی» برای توصیف فلزات و آلیاژهایی که مقدار قابل ملاحظه ای آهن ندارند استفاده می‌شود.[4]
اصطلاح «آهنی» معمولاً فقط در مورد فلزات و آلیاژها به کار می‌رود. در عوض از صفت آهن‌دار (به انگلیسی: ferruginous) برای اشاره به مواد غیر فلزی حاوی آهن استفاده می‌شود، مانند «آب اهن‌دار». یا به رنگ قهوه‌ای-نارنجی (به انگلیسی: orangish-brown) مشابه به رنگ زنگ زدن است.[5]
جستارهای وابسته
- فرومغناطیس
- فولادسازی
- بازیافت فلزات آهنی
- اکسید آهن (II) (اکسید آهنی)
- برمید آهن (II) (برمید آهنی)
منابع
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
