جنگلزدایی در سریلانکا
From Wikipedia, the free encyclopedia
جنگلزدایی در سریلانکا یکی از جدیترین مسائل زیستمحیطی در این کشور است. در دههٔ ۱۹۲۰ ۴۹ درصد از خشکیهای این جزیره شامل پوشش جنگلی بودهاست؛ اما تا سال ۲۰۰۵ این میزان تقریباً به ۲۶ درصد رسیده بودهاست.[1] سریلانکا بین سالهای ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰ بهطور میانگین در هر سال ۲۶٬۸۰۰ هکتار از جنگلهای خود را از دست دادهاست.[2] این رقم معادل نرخ جنگلزدایی سالانه به میزان ۱٫۱۴٪ است.[2] این رقم بین سالهای ۲۰۰۰ و ۲۰۰۵ به میزان ۱٫۴۳٪ در سال افزایش یافت. با این حال با توجه به تاریخ طولانی وضع سیاستها و قوانین برای حفاظت از محیط زیست، نرخ جنگلزدایی از پوشش جنگلی اصلی این کشور از پایان دههٔ ۱۹۹۰ در واقع به میزان ۳۵٪ کاهش یافتهاست.[2] مشکل جنگلزدایی در سریلانکا در مناطق کوهستانی جنوبی جزیره به اندازهٔ شمال و مناطق کمارتفاع جنوب سریلانکا قابل توجه نیست. علت عمدهٔ این موضوع وابسته به طبیعت اقدام به حفاظت از محیط زیست است.[3]