جنبش پاکستان
From Wikipedia, the free encyclopedia
جنبش پاکستان (به اردو:تحریک پاکستان) عنوان جنبشی تاریخی بود که برای استقلال ایالات شمال غربی هند که مسلماننشین هستند (پاکستان) از راج انگلیس آغاز گردید و در ژوئن ۱۹۴۷ به استقلال پاکستان منجر شد.[1][2]
در سوم ژوئن سال ۱۹۴۷، وایکانت لوئیس ماونت باتن، آخرین فرماندار کل هند، بخشبندی هند بریتانیایی به هند و پاکستان را اعلام کرد. با عبور سریع از پارلمان بریتانیایی قانون استقلال هند، در ساعت ۱۱:۵۷ مورخ ۱۴ اوت ۱۹۴۷، پاکستان به عنوان کشوری جداگانه اعلام شد، و در ساعت ۱۲:۰۲، درست پس از نیمه شب، مورخ ۱۵ اوت ۱۹۴۷ هند نیز کشوری مستقل شد.[3][4][5][6]