تایوان
کشوری در شرق آسیا / From Wikipedia, the free encyclopedia
تایوان یا تایوان با نام رسمی جمهوری چین (همچنین با نامهای چین تایپه، چین ملی و فُرمُز نیز شناخته میشود) یک کشور جزیرهای در شرق آسیا است که از جزایر تایوان، پنگهو، کینمن، ماتسو و شماری جزیرهٔ کوچک دیگر تشکیل میشود که همگی در سواحل شرق چین هستند. این کشور از راه تنگه تایوان از غرب با جمهوری خلق چین، از شمال شرق با ژاپن و از جنوب با فیلیپین همسایه است.
جمهوری چین 中華民國 Zhōnghuá Mínguó تایوان | |
---|---|
پایتخت و بزرگترین شهر | تایپه ۲۵°۰۲′ شمالی ۱۲۱°۳۸′ شرقی |
زبان(های) رسمی | ماندارین معیار |
حکومت | نظام نیمهریاستی |
تسای اینگ-ون چن چیان جین لین چوان لین هسی یو | |
بنیانگذاری | ۱۰ اکتبر ۱۹۱۱ ۱ ژانویه ۱۹۱۲ |
مساحت | |
• کل | ۳۶٬۱۹۸ کیلومتر مربع (۱۳٬۹۷۶ مایل مربع) (۱۳۴ام) |
• آبها (٪) | ۱۰٫۳۴ |
جمعیت | |
• سرشماری | (۲۰۲۰) ۲۳٬۸۱۲٬۰۰۰[1] (۵۳ام) |
• تراکم | ۶۵۰ بر کیلومتر مربع (۱٬۶۸۳٫۵ بر مایل مربع) (۱۷ام) |
تولید ناخالص داخلی (GDP) برابری قدرت خرید (PPP) | برآورد ۲۰۱۷ |
• کل | $۵۶۶٫۷۵۷ |
• سرانه | $۲۴٬۰۲۷ |
شاخص توسعه انسانی (۲۰۱۴) | ۰٫۸۸۲ [persian-alpha 1] ۲۵ام(بسیار بالا) |
واحد پول | دلار جدید تایوان (TWD) |
منطقه زمانی | GMT |
پیششماره تلفنی | ۸۸۶+ |
کد ایزو ۳۱۶۶ | TW |
دامنه سطحبالا | .tw . 台灣 . 台湾 |
دولت جمهوری چین در ۱۰ اکتبر ۱۹۱۱ در پی قیام ووچانگ تشکیل شد و در ۱ ژانویه ۱۹۱۲ رسمیت یافت. این دولت در گذشته بخشی از سرزمین اصلی چین و جمهوری مغولستان را در بر میگرفت. این کشور پس از پایان جنگ جهانی دوم مجمعالجزایر تایوان و پنگو را از ژاپن باز پس گرفت و قانون اساسی جدیدی را در سال ۱۹۴۷ به تصویب رسانید. اما در پی جنگ داخلی چین در سال ۱۹۴۹، کومینتانگ (حزب ناسیونالیست چین) حزب حاکم کشور تمامی سرزمین اصلی این کشور را به حزب کمونیست چین واگذار کرد. در نتیجه دولت جمهوری چین به ریاست چیانگ کایشک در جزیره تایوان مستقر شده و شهر تایپه را به عنوان پایتخت موقت دولت در تبعید این کشور برگزید و خود را همچنان دولت مشروع سرزمین اصلی چین و مغولستان میدانست. این در حالی است که از آن هنگام تاکنون دولت جمهوری خلق چین بر سرزمین اصلی حکومت میکند.
دولت تایوان در اوایل دوران جنگ سرد از سوی بسیاری از کشورهای غربی و سازمان ملل متحد تنها دولت مشروع چین شناخته میشد. این دولت از اعضای مؤسس سازمان ملل بود و تا سال ۱۹۷۱ عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد بود، اما در این سال از این سازمان اخراج شده و کرسی این کشور به دولت جمهوری خلق چین واگذار شد.
جمهوری خلق چین این حکومت را غیرقانونی خوانده، و خواهان بازگشت این سرزمین به خاک اصلی چین است و آمادگی خود را برای استفاده از زور در صورت لزوم اعلام نموده است. اختلافات این دو دولت بر وضعیت سیاسی تایوان سایه افکنده و هر گونه تلاشی برای اعلام استقلال تایوان با تهدید جمهوری خلق چین مواجه میشود. گاهی این تنشها تشدید میشود، برای مثال در پی افزایش تنشهای جمهوری خلق چین و تایوان در سال ۲۰۲۱، ایالات متحده چند ناو جنگی را برای حمایت از تایوان به منطقه اعزام کرد. جمهوری خلق چین از برقراری روابط دیپلماتیک با کشورهایی که تایوان را به رسمیت بشناسند خودداری میکند نتیجه آنکه تایوان فقط با ۲۱ کشور عضو سازمان ملل روابط رسمی دارد.[3]
تایوان تک حزبی بود در دههٔ ۱۹۸۰ بدون مشکل چندانی به دولتی دمکراتیک و چندحزبی تغییر ماهیت داد. نظام حکومتی این کشور نظام نیمهریاستی و با حق رأی همگانی است. رئیسجمهور رئیس کشور و فرمانده نیروهای مسلح است. یوآن نام مجلس قانونگذاری کشور است. جمهوری چین عضو سازمان تجارت جهانی و سازمان همکاریهای اقتصادی آسیا–اقیانوسیه است.