جغرافیای ترینیداد و توباگو
From Wikipedia, the free encyclopedia
ترینیداد و توباگو یک کشور مجمعالجزایری در جنوب دریای کارائیب بین دریای کارائیب و اقیانوس اطلس شمالی در شمال شرقی ونزوئلا است. اگرچه ترینیداد و توباگو در نزدیکی ساحل آمریکای جنوبی واقع شدهاست، اما به دلیل اینکه در زمره کشورهای کارائیب بهشمار میآید، اغلب به عنوان بخشی از قاره آمریکای شمالی در نظر گرفته میشود.[1]
مساحت این کشور ۵۱۲۸ کیلومتر مربع است و از دو جزیره اصلی، ترینیداد و توباگو، و ۲۱ جزیره کوچکتر تشکیل شدهاست. بین دو جزیره اصلی، ترینیداد بزرگتر و پرجمعیتتر است. توباگو بسیار کوچکتر است و حدود ۶ درصد از کل منطقه و ۴ از جمعیت کشور را شامل میشود.
مرزهای دریایی ترینیداد و توباگو با کشورهای جزیرهای گرنادا، سنت وینسنت و گرنادینها، و باربادوس در شمال؛ گویان در جنوب شرق؛ و ونزوئلا در جنوب و غرب تلاقی میکند. خلیج پاریا در کوتاهترین نقطه بین ترینیداد و ونزوئلا، قاره آمریکای جنوبی را با ۱۱ کیلومتر از ترینیداد و توباگو جدا میکند.
این کشور شامل جزایر جنوب شرقی آنتیل کوچک، مونو، هوئوووس، گاسپار گرانده (یا گاسپاری)، توباگو کوچک و جزیره سنت گیلز است. جزیره ترینیداد ۱۱ کیلومتر دورتر از کرانه شمال شرقی ونزوئلا و در ۱۳۰ کیلومتری جنوب گرنادینها واقع شدهاست. مساحت جزیره ۴٬۷۶۸ کیلومتر مربع است.
از آنجایی که ترینیداد زمانی بخشی از خاک اصلی قاره آمریکای جنوبی بودهاست، دارای مجموعهای از گیاهان استوایی و حیات وحش است که بهطور قابل توجهی متنوعتر از اکثر جزایر کارائیب است. توباگو بهطور کلی یک مجموعه مشابه اما با تنوع کمتری دارد.
از نظر جغرافیای فیزیکی، این جزایر ادامه سرزمین اصلی آمریکای جنوبی هستند.. ویژگی فیزیکی برجسته جزیره ترینیداد رشتهکوه شمالی آن است که ادامه رشتهکوههای آند در ونزوئلا است. این رشته از شرق به غرب با ارتفاع متوسط حدود ۴۶۰ متر کشیده شده و در کوه آریپو (سرو دل اریپو)، مرتفعترین قله کشور، به ۹۴۰ متر میرسد. رشته شمالی محل تعداد زیادی آبشار است که دیدنیترین آنها آبشار بلو بیسین (حوضه آبیرنگ) و آبشار ماراکاس هستند که هر دو ۹۱ متر ارتفاع دارند. در ضلع جنوبی دامنه، کوهپایههایی با ارتفاع تقریبی ۱۵۰ متر به سمت دشت شمالی فرود میآیند.[2]