جعاله
From Wikipedia, the free encyclopedia
جُعاله در فقه و حقوق ایران عقدی است[1] که طی آن شخصی در برابر دریافت اجرت یا پاداشی التزام به انجام کاری مییابد. جعاله در لغت به معنای اجرت و دستمزد بهکار میرود.[2] به عبارت دیگر و از نگاه فقهی جعاله ملتزم شدن جاعل به دادن عوض است در قبال عملی که حلال و مقصود عقلا است.[3] در جعاله، شخص ملتزم را جاعل و طرف مقابل را عامل، و اجرت را جُعل میگویند.[4]
اقتصاد اسلامی |
مضاربه • مزارعه |