جبهه ملی ایران
From Wikipedia, the free encyclopedia
جبهه ملی ایران که به اختصار جبهه ملی نیز خوانده میشود سازمان سیاسی ملیگرای سکولار، دموکرات و جمهوریخواه فعال در ایران است، که در حال حاضر تحت رهبری سید حسین موسویان[2] فعالیت میکند. جبهه ملی شامل سازمانها، احزاب (حزب ایران، حزب مردم ایران ، حزب سوسیال دموکرات و لاییک ایران) و افراد منفرد است.
جبههٔ ملّی ایران | |
---|---|
رئیس هیئت رهبری - اجرائی[1] | سید حسین موسویان[2] |
بنیانگذار | محمد مصدق |
بنیانگذاری | ۲۱ آبان ۱۳۲۸[3] |
روزنامه | پیام جبهه ملی ایران و باختر امروز (غیررسمی)[4] |
مرام سیاسی | ملیگرایی ایرانی دموکراسی سکولاریسم در ایران جمهوریخواهی |
شعار | برقراری حاکمیت ملّی هدف جبهه ملّی ایران است. |
وبگاه | |
جبهه ملی ایران در سال ۱۳۲۸ توسط سیاستمدارانی از جمله محمد مصدق، حسین فاطمی و کریم سنجابی تأسیس شد و به پیشنهاد حسین فاطمی، ملی شدن صنعت نفت ایران را مطرح کرد. دکتر مصدق در کتاب خاطرات خود میگوید: «پیشنهاد ملیشدن صنعت نفت در سراسر کشور ابتکار حسین فاطمی بود… با پیشنهاد و نظریات وی موافقت نمودم و قرار شد که ایشان پیشنهاد خود را در جلسه نمایندگان جبهه ملی بدهند و ببینم نظر دیگران چیست. در جلسهای که در خانه آقای نریمان تشکیل شد، حسین فاطمی پیشنهاد خود را مطرح [کرد] و تصویب شد.»[5] در ۲۹ اسفند ۱۳۲۹ ملی شدن صنعت نفت مراحل نهایی تصویب خود را طی کرد و در اردیبهشت ۱۳۳۰، محمد مصدق تشکیل دولت داد و هیئتی را به ریاست مهدی بازرگان برای اجرای ملی شدن نفت راهی شرکت نفت کرد. مصدق در زمان دولت خود تا حد امکان تلاش کرد تا قدرت محمدرضا پهلوی را کاهش دهد و مشروطه را اجرا کند. سرانجام در جریان کودتای ۲۸ مرداد، دولت محمد مصدق سقوط کرد و مصدق به سه سال زندان انفرادی محکوم شد. بعد از آن به دستور محمدرضا پهلوی، ظاهراً آزاد و به احمدآباد مصدق تبعید گردید ولی تا پایان عمر خود در آن جا تحت نظر بود.
بعد از کودتای ۲۸ مرداد، چند تن از یاران مصدق به رهبری سید رضا زنجانی، نهضت مقاومت ملی را تشکیل دادند. بعد از شکست نهضت مقاومت ملی، در سال ۱۳۳۹، فعالیتهای جبهه ملی تحت عنوان جبهه ملی ایران توسط اللهیار صالح، کریم سنجابی، غلامحسین صدیقی، باقر کاظمی و … مجدداً شروع شد و در راه برقراری مشروطه و آرمانهای مصدق تلاش کرد تا این که رهبران آن دستگیرشده و با توجه به مشکلات پیش آمده و عدم اتفاق نظر با محمد مصدق در شیوه اداره جبهه ملی اللهیار صالح سیاست صبر و انتظار را اعلام و جبهه ملی دوم تعطیل شد. در پی این تعطیلی مصدق در حالی که در تبعید بود، دستور داد تا جبهه ملی مجدداً توسط احزاب نهضت آزادی، جامعه سوسیالیستها، حزب ملت ایران و حزب مردم ایران، تشکیل شود و خودش رهبری آن را بر عهده بگیرد که با مرگ مصدق، هرگز تشکیل نشد.[6][7][8]
جبهه ملی در سال ۱۳۵۶ تحت رهبری کریم سنجابی مجدداً احیا شد و در راه برقراری دموکراسی و حکومت قانون تلاش کرد. پس از پیروزی انقلاب، مهدی بازرگان به عنوان نخستوزیر دولت موقت انقلاب ایران تشکیل کابینه داد و بیشتر اعضای کابینه او اعضای جبهه ملی و نهضت آزادی بودند. بعد از گروگانگیری در سفارت آمریکا، دولت بازرگان سقوط کرد. هنوز مدت زیادی از پیروزی انقلاب نگذشته بود که جبهه ملی به صف مخالفان جمهوری اسلامی پیوست و سرانجام در ۲۵ خرداد ۱۳۶۰، جبهه ملی تظاهراتی علیه لایحه قصاص ترتیب داد و به همین دلیل توسط روحالله خمینی مرتد اعلام شد. حکم ارتداد جبهه ملی باعث شد تا جبهه ملی در دهه شصت فعالیت عمومی نداشته باشد و تنها به حفظ سازمانهای باقی مانده بپردازد.[9]
در سال ۱۳۷۳، جبهه ملی مجدداً تحت رهبری ادیب برومند و با حضور افرادی چون علی اردلان، سید حسین موسویان، مسعود حجازی ،حسین شاهحسینی و پرویز ورجاوند مجدداً احیا شد. جبهه ملی مطابق اساسنامهاش بر جدایی دین از حکومت تأکید دارد.
برای بررسی جبهه ملی آن را به دورههای تاریخی تشکیل آن مانند جبهه ملی اول و … تقسیم میکنند.