تکهمسری
From Wikipedia, the free encyclopedia
تکهمسری یا تکزامی یکی از گرایشهای جفتگیرانه در انسان و دیگر جانوران است و در تقابل با چندهمسری قرار میگیرد.
تکهمسری بهطور کلی در جانورانی دیده میشود که همکاری جنس نر و ماده در بزرگ کردن فرزندان نیاز است. این وضعیت بیشتر در جانوران گوشتخوار و حشرهخوار دیده میشود و در میان اینان قاعدهٔ کلی تکهمسری است اما میان جانوران علفخوار که غذای آنها فراوانتر است بیشتر شاهد چندزنی هستیم چون جنس ماده میتواند بدون کمک نر بچهها را بزرگ کند و چندزنی این مزیت فرگشتی را برای جنس نر دارد که شانس تولید مثل او را بیشتر میکند.
الزامات فرگشتی باعث شده تا برخی تفاوتهای ظاهری نیز در بین جانوران چندهمسر و تکهمسر دیده شود. معمولاً در جانوران چندهمسر دودیسی جنسی شدیدتر است. یعنی شکل ظاهری جنس نر و ماده بسیار از هم متمایز هستند. مثلاً در پرندگانی همچون قرقاول و طاووس با پرهای بلند و رنگارنگی در جنس نر مواجه میشویم که هیچ فایدهای جز جلب جنس ماده ندارند یا در گوزنها شاخهای بلند و پیچدرپیچی در جنس نر میبینیم که همین کارکرد را دارند. اما در جانورانی که اصولا به یک همسر اکتفا میکنند خبری از این تمهیدات زیستی اسرافکارانه نیست.[1]