تنگه کوک

تنگهٔ کوک (به انگلیسی: Cook Strait) تنگهٔ باریکی است^[1] که جزیره‌های شمالی و جنوبی نیوزیلند موسوم به نورث آیلند و ساوث آیلند را از یکدیگر جدا ساخته^[1][2] و گستره‌ای از شمال غربی دریای تاسمان تا جنوب شرقی اقیانوس آرام را دربر می‌گیرد.^[2]

موقعیت تنگهٔ کوک و جزیره‌های شمالی و جنوبی نیوزیلند

عرض این تنگه در باریکترین بخش خود پیرامون ۲۳ کیلومتر و متوسط عمق آن ۱۲۸ متر است.^[2] صخره‌های شیب‌دار، سواحل دو طرف این تنگه را در برگرفته‌اند. طوفان‌های شدید و جریان‌های سهمگین خطراتی جدی برای دریانوردان در این مسیر هستند و مسافرت از ولینگتون واقع در جزیرهٔ شمالی به بلنهایم واقع در جزیرهٔ جنوبی بیشتر با استفاده از هواپیما و کشتی‌های قطاربر صورت می‌گیرد.^[2]

آبل تاسمان، دریانورد هلندی در سال ۱۶۴۲ وارد انتهای غربی این تنگه شد و گمان برد که به یک خلیج کوچک رسیده است.^[2] اما در سال ۱۷۷۰ جیمز کوک، دریانورد انگلیسی آن را مورد کاوش قرار داد و تنگه بودنش مشخص شد.^[2][1]

نگارخانه

• 
• 

منابع

1. «Cook Strait». The American Heritage® Dictionary of the English Language, Fourth Edition, Houghton Mifflin Company, 2004. دریافت‌شده در ۱۳ اکتبر ۲۰۱۱.
2. «Cook Strait». Encyclopædia Britannica Online , 2011. دریافت‌شده در ۱۳ اکتبر ۲۰۱۱.