تلفوس
شخصیت افسانهای | اسطورهای / From Wikipedia, the free encyclopedia
تِلِفوس یا تِلِفُس یا تِلِف، (به یونانی: Τήλεφος)، که معنای لغوی آن، «دور از درخشش» یا «دور از تلألؤ» میشود، شخصیتی اسطوره ای در میان اساطیر یونان بود. تلفوس یکی از هراکلیداها و پسر هراکلس بود، که به عنوان بنیانگذار شهرها، مورد احترام و پرستش قرار داشت. تلفوس، از ادوار دور، یکی از مشهورترین قهرمانان اسطورهای یونان محسوب میشد، و در نقاط مختلفی که در آنها جشنهای مربوط به باکوس، خدای شراب برگزار میشد، همواره دارای نقش بود و از وی به عنوان کسی که روحش، از طریق سفر در سراسر سرزمین اصلی یونان، و در سرزمینهای گراسیا مگنا و ایونیه موجبات آشکاری اتیولوژی اسطورهها را فراهم میآورد، یاد میشد. به گونهای که وی همراه با قهرمانان دیگر، مجموعهای از اپیفانهای اپیزودیک پدیدآوردهاند که آنها را میتوان حاوی دستورات تاریخی و بیوگرافیهای عقل گرا، ارزیابی نمود.
تلفوس پسر هراکلس و آئوگه، که یک قدیسه یا روحانی زن خاص معبد آتناآلئا، واقع در تگئا بود، بهشمار میآمد. تلفوس همچنین همسر لائودیکه و پدر اوریپیلوس بود.
او را به عنوان پادشاه تگئا در نظر گرفته بودند، اما به جای آن، وی پادشاه میزیا واقع در آسیای صغیر شد. اهنگامیکه آخائاییان برای غارت تروا و بازگرداندن هلن به اسپارت آمده بودند، تلفوس بوسیلهٔ آنها زخمی شد.
تلفوس، در همراهی با هکتور، هلنوس، دیفوبوس، آئنیاس و ترویلوس، کسانی بودند که هلن را دررفتن به اسپارتا و به نزد منلائوس همراهی کردند، و بنابراین وی یکی از نخستین افراد در میان تمامی ترواییها و متحدین آنها محسوب میشد که موفق به رؤیت زیبایی هلن گردید.[1]