تعرفه
From Wikipedia, the free encyclopedia
تعرفه (به انگلیسی: Tariff) مالیاتی است که دولت برای واردات یا صادرات کالا وضع میکند. عوارض واردات علاوه بر اینکه منبع درآمدی برای دولت است، میتواند گونهای تنظیم تجارت و سیاست خارجی باشد که برای تشویق یا محافظت از صنعت داخلی، از محصولات خارجی مالیات میگیرد. تعرفهها به همراه سهمیه واردات و صادرات از جمله پرمصرفترین ابزارهای حمایتگرایی هستند.
تعرفهها میتوانند ثابت باشند (مبلغ ثابت هر واحد کالای وارداتی یا درصدی از قیمت) یا متغیر (مبلغ آن با توجه به قیمت متفاوت است). مالیات بر واردات بدین معنی است که با گران شدن مردم احتمال خرید آنها کمتر است. هدف این است که آنها محصولات محلی را بخرند و این باعث تقویت اقتصاد کشورشان میشود؛ بنابراین تعرفهها انگیزهای برای توسعه تولید و جایگزینی واردات با محصولات داخلی است. تعرفهها به منظور کاهش فشار ناشی از رقابت خارجی و کاهش کسری تجاری است. آنها در طول تاریخ بهعنوان وسیلهای برای محافظت از صنایع نوزاد و اجازه دادن به صنعتیسازی جایگزین واردات توجیه شدهاند. همچنین ممکن است تعرفهها به دلیل «دامپینگ»، یارانههای صادراتی یا دستکاری ارز، برای اصلاح قیمتهای مصنوعی پایین برخی کالاهای وارداتی استفاده شود.
در این مورد اقتصاددانان تقریباً اتفاق نظر وجود دارد که تعرفهها تأثیر منفی بر رشد اقتصادی و رفاه اقتصادی دارند، در حالی که تجارت آزاد و کاهش موانع تجاری تأثیر مثبتی بر رشد اقتصادی دارد.[1][2] با این حال، آزادسازی تجارت میتواند خسارات قابل توجه و توزیع نشدهای نابرابر و جابجایی اقتصادی کارگران در بخشهای رقیب واردات را به همراه داشته باشد
کشور ایران پس از جزیره باهاما، در جایگاه دوم کشورهای دارای بالاترین تعرفه قرار گرفتهاست.[3]
اکبر ترکان، دبیر شورای هماهنگی مناطق آزاد تجاری، در سال ۱۳۹۳ خورشیدی، در حمایت از تعرفههای واردات ایران گفت که چنانچه تعرفههای واردات برداشته شود هیچکدام از تولیدات کشور نمیتوانند رقابت کنند و تنها در قرمه سبزی و آبگوشت ایرانی توانایی رقابت خواهیم داشت.[4]