تاریخنگاری
وصف و ثبت وجوه گوناگون زندگی و احوال گذشتهٔ انسانها / From Wikipedia, the free encyclopedia
تاریخنگاری (به انگلیسی: Historiography)، وصف و ثبت وجوه گوناگون حیات و احوال گذشته انسان در عرصهٔ سیاست و اجتماع است.[1] بنا به تعریفی دیگر، تاریخ و نمود تاریخ و نشانهشناسی است که چگونگی بهدست آمدن یا انتقال دانش گذشته را در نظر میگیرد.[2] بهطور رسمی تاریخنگاری، نگارش تاریخ، و کاربرد روشهای تاریخی را با پروا به تألیف، منابع، تفسیر، شیوه، غرض و خواننده بررسی میکند. پژوهشگران، تاریخنگاری را موضوعی بررسی میکنند؛ برای نمونه، تاریخنگاری اسلامی، تاریخنگاری یونانی و …. و نیز بر پایهٔ رویکرد و نوع، دربرگیرنده تاریخ شفاهی و تاریخ اجتماعی.