![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/23/Poor_Folk-1.png/640px-Poor_Folk-1.png&w=640&q=50)
بیچارگان
رمان / From Wikipedia, the free encyclopedia
بیچارگان که گاهی با عنوان مردم فقیر ترجمه شده، اولین رمان فیودور داستایفسکی است که در بازه زمانی نه ماهه بین سالهای ۱۸۴۴ و ۱۸۴۵ نوشته شده است. داستایفسکی به دلیل سبک زندگی ولخرجانه و اعتیادش به قمار دچار مشکلات مالی بود. اگرچه او ترجمههایی از رمانهای خارجی انجام داده بود، اما آنان موفقیت چندانی نداشتند، و او تصمیم گرفت رمانی بنویسد تا سرمایهای جمع کند.
![]() | |
نویسنده(ها) | فیودور داستایفسکی |
---|---|
عنوان اصلی | روسی: Бедные люди, Bednye lyudi' |
کشور | روسیه |
زبان | زبان روسی |
گونه(های) ادبی | رمان نامهنگارانه |
تاریخ نشر | ۱۸۴۶ |
انتشار به انگلیسی | ۱۸۹۴ |
گونه رسانه | چاپی (گالینگور & شومیز) |
شماره اوسیالسی | 2041466 |
891.73/3 | |
کتابخانه کنگره | PG3328 |
بیچارگان با الهام از آثار گوگول، پوشکین و کارامزین و همچنین نویسندگان انگلیسی و فرانسوی، به صورت نامهنگاریهایی بین دو شخصیت اصلی، ماکار دووشکین و واروارا دوبروسلووا نوشته شده است که رابطه دور خانوادگی دارند. این رمان زندگی مردم فقیر، رابطه آنها با افراد ثروتمند و به طور کلی فقر را به نمایش میگذارد که همگی موضوعهای رایج در طبیعتگرایی ادبی بودند. دوستی عمیق اما عجیبی بین آنها شکل میگیرد تا اینکه دوبروسلووا علاقه خود را به ادبیات، و نیز بعداً پس از خواستگاری یک بیوه ثروتمند، آقای بیکوف، به ارتباط با دووشکین از دست میدهد. دووشکین، نمونه اولیه کارمند که در بسیاری از آثار ادبیات طبیعتگرایانه در آن زمان دیده میشود، ویژگیهای احساسی خود را حفظ میکند. دوبروسلووا هنر را رها میکند، در حالی که دووشکین نمیتواند بدون ادبیات زندگی کند.
منتقدان همان زمان بیچارگان را به خاطر مضمونهای بشردوستانهاش ستودند. در حالی که ویساریون بلینسکی این رمان را اولین «رمان اجتماعی» روسیه نامید و آلکساندر هرتسن آن را یک اثر سوسیالیستی بزرگ نامید، منتقدان دیگری هجو و طنز را در آن تشخیص دادند. این رمان از چند صدایی پیچیده دیدگاهها و راویهای مختلف استفاده میکند. این رمان که در ابتدا توسط داستایفسکی به مجله لیبرالگرای یادداشتهای پدری ارائه شد، در تاریخ ۱۵ ژانویه ۱۸۴۶ در سالنامه، مجموعه سن پترزبورگ منتشر شد. رمان به موفقیت بزرگی در سراسر کشور دست پیدا کرد. بخشهایی از آن توسط ویلهلم ولفسون به آلمانی ترجمه و در مجلهای منتشر شد.[1] اولین ترجمه انگلیسی توسط لنا میلمن در سال ۱۸۹۴ همراه با مقدمه جورج مور و طراحی جلد اوبری بردزلی[2] منتشر شد.[3]