برنهارت فون بولو

برنهارد هاینریش کارل مارتین فُن بولو(به آلمانی: Bernhard Heinrich Karl Martin von Bülow) (زاده ۳ مه ۱۸۴۹ – درگذشته ۲۸ اکتبر ۱۹۲۹) سیاست‌مدار، وزیر امور خارجه (از ۱۸۹۷ تا ۱۹۰۹) ، صدر اعظم امپراتوری آلمان (از ۱۹۰۰ تا ۱۹۰۹) بود. وی از ۱۹۰۵ میلادی ملقب به شاهزاده فون بولو (به آلمانی: Fürst von Bülow) گردیده‌بود.

برنهارد فن بولو
فون بولو
چهارمین صدراعظم آلمان
دوره مسئولیت ۱۶ اکتبر ۱۹۰۰ – ۱۳ ژوئیه ۱۹۰۹
پادشاه	ویلهلم دوم
پس از	شاهزاده هوهنلوهه
پیش از	تئوبالد فن بتمان-هولوگ
۱۵مین نخست‌وزیر پروس
دوره مسئولیت ۱۷ اکتبر ۱۹۰۰ – ۱۳ ژوئیه ۱۹۰۹
پس از	شاهزاده هوهنلوهه
پیش از	تئوبالد فن بتمان-هولوگ
وزیر امور خارجه پروس
دوره مسئولیت ۱۸۹۷ – ۱۹۰۹
سفیر آلمان در ایتالیا
دوره مسئولیت ۱۹۱۴ – ۱۹۱۵
اطلاعات شخصی
زاده	برنهارد هاینریش کارل مارتین فُن بولو ۳ مهٔ ۱۸۴۹ Klein-Flottbeck، هولشتاین
درگذشته	۲۸ اکتبر ۱۹۲۹ (۸۰ سال) رم،
ملیت	آلمان
محل تحصیل	دانشگاه لوزان دانشگاه هومبولت برلین دانشگاه لایپزیگ دانشگاه گرایفسوالد
پیشه	، سیاستمدار
امضا

زندگی و ویژگی‌ها

وی را مردی توصیف کرده‌اند که همه چیز داشت جز عظمت. او سری گرد و چشمان آبی شوخ و سبیلی پیراسته داشت. او به چندین زبان چیرگی و روابط عمومی نیرومندی داشت. او در عین پشتکار بالا مغرور هم بود. او از خود زندگی‌نامه‌ای به جا گذاشت که پس از مرگش به چاپ رسید.

پدر او برنهارد ارنست فون بولو یک دولت‌مرد آلمانی-دانمارکی بود. در جنگ فرانسه و پروس او به عنوان داوطلب به جبهه رفت. در اتریش تا درجهٔ ستوانی پیشرفت‌کرد، ولی در ارتش نماند و در رشتهٔ قانون تحصیل کرد.

فون بولو ۱۸۷۶ کاردار سفارت آلمان در پاریس شد. در ۱۸۸۴ به سن‌پترزبورگ گسیل‌شد. در ۱۸۸۷ در روسیه از پاکسازی قومی لهستانی‌ها از مرزهای آلمان دفاع‌نمود. به زودی با ویلهلم دوم قیصر آلمان رابطهٔ خوبی برقرار نمود. در ۱۹۰۰ او به صدارت عظمی گزیده‌شد.

در ۱۹۰۹ وی آنگاه که نتوانست از افزایش مالیات مورد تقاضای ویلهلم دوم در رایشستاگ دفاع کند از صدر اعظمی کناره‌گیری نمود. فون بولو پس از صدارت عظمی میان سال‌های ۱۹۱۴ تا ۱۹۱۵ سفیر آلمان در ایتالیا بود.

منابع

Wikipedia contributors, "Bernhard von Bülow," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Bernhard_von_Bülow&oldid=440613012 (accessed July 24, 2011).