بردهداری در ایالات متحده آمریکا
From Wikipedia, the free encyclopedia
بردهداری در ایالات متحده آمریکا عملی قانونی بود که بین سدههای ۱۷ و ۱۹ میلادی در ایالات متحده انجام میشد. بردهداری پیش از آن نیز تحت استعمار بریتانیا انجام میشد. بعدها در مستعمرات سیزدهگانه در زمان اعلامیه استقلال ایالات متحده در سال ۱۷۷۶ نیز بردهداری رسماً ادامه یافت. پس از جنگهای داخلی، تمایلات ضد بردهداری بهتدریج در ایالات شمالی گسترش پیدا کرد اما در جنوب، توسعهٔ سریع صنعت پنبه از سال ۱۸۰۰ باعث شد که ایالتهای جنوبی به شدت متکی به بردهها شوند و بکوشند تا آن را در سرزمینهای غربی جدید نیز شایع کنند. ایالات متحده بهوسیلهٔ خط میسون-دیکسون که مریلند (بردهدار) و پنسیلوانیا (آزاد) را جدا میکرد به دو قطب ایالتهای بردهدار و ایالتهای آزاد تقسیم شده بود.
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. (دسامبر ۲۰۱۸) |
هر چند تجارت بینالمللی برده در سال ۱۸۰۸ ممنوع شد اما تجارت داخلی در آمریکا همچنان ادامه یافت و باعث شد تا جمعیت بردهها تا پیش از ممنوعیت بردهداری به چهار میلیون نفر برسد. در سال ۱۸۶۰ از میان ۱٬۵۱۵٬۶۰۵ خانوادهای که آزادانه در پانزده ایالت زندگی میکردند نزدیک به ۴۰۰٬۰۰۰ خانواده (تقریباً یک چهارم) برده داشتند که مساوی با ۸٪ کل خانوادههای آمریکایی در آن زمان بود. هر چند پس از شکلگیری ایالات متحده برخی از رنگینپوستان آزاد بودند اما وضعیت برده بودن بیشتر با رنگ پوست افرادی شناخته میشد که تبار آفریقایی داشتند. این مسئله باعث شد که نظامی قانونی به وجود آید که در آن نژاد نقش اصلی را بر عهده داشت.
با گشایش سرزمینهای غربی، ایالتهای جنوبی به این باور رسیدند که باید بین تعداد ایالتهای بردهدار و آزاد تعادل ایجاد شود تا بتوانند در کنگره نیز به تعادل قدرت برسند. سرزمینهای جدیدی که از بریتانیا، فرانسه و مکزیک گرفته شده بودند تحت مصالحههای هنگفت قرار گرفتند. در سال ۱۸۵۰ سرزمینهای جنوبی غنی از کشت پنبه اتحادیه را تهدید به کنارهگیری میکردند و این موجب بروز تنشهای زیادی شد. در حالی که کشیشهای کلیسا زیر فشار مجبور به تبلیغ سیاستهای مربوط بودند، کلیساهای باپتیست و متدیست تقسیم به سازمانهای منطقهای جداگانهای شدند. بالاخره هنگامی که آبراهام لینکلن با شعار برچیدن بردهداری در انتخابات ۱۸۶۰ به پیروزی رسید، ایالتهای جنوبی از اتحادیه خارج شدند تا کنفدراسیون ایالات مؤتلفه آمریکا را تشکیل دهند. خروج از اتحادیه به منزلهٔ آغاز جنگ داخلی بود. این جنگ وضعیت زندگی در جنوب را به هم ریخت زیرا بسیاری از بردهها از کشتزارها فرار میکردند یا توسط نیروهای اتحادیه آزاد میشدند. جنگ بهطور مؤثری باعث الغای بردهداری شد. بعدها در دسامبر ۱۸۶۵ متمم سیزدهم قانون اساسی رسماً نهاد بردهداری را در ایالات متحده غیرقانونی اعلام کرد.