From Wikipedia, the free encyclopedia
بخور بحری یا عود بحری در زبان بومیان جنوب به بخور آبی یا عابد الماء که به معنی بنده آب ترجمه میشود. بخور بحری را زمانی که ملوانان و ناخداها برای مدت طولانی در دریا بودند بر روی عرشه کشتی یا لنج میسوزاندند. مواد تشکیل دهنده آن بیشتر نوعی چوب و ریشه گیاهان و مواد خرد سنگ مانند است. بخور بحری علاوه بر بوی خوش دارای خواص درمانی بسیاری است[1] و همچنین از دریازدگی جلوگیری میکند. بخور بحری نقشی مهم در علوم غریبه و دعانویسی یهودیان و مسلمانان دارد.
تا صبر را نباشد شیرینی شکر | تا بید را نباشد بوی چو داربوی |
درون خرگه از بوی خجسته | بخور عود و عنبر کله بسته |
هر کجا عود بود بوی خوش عود بود | ندهد بوی نه هر چوبی و نه هر حطبی |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.