![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/6d/US_Navy_980220-N-0507F-003_U.S._Marine_Corps_Lance_Cpl._Leander_Pickens_arms_an_AIM-9_Sidewinder_missile_on_a_FA-18C_Hornet.jpg/640px-US_Navy_980220-N-0507F-003_U.S._Marine_Corps_Lance_Cpl._Leander_Pickens_arms_an_AIM-9_Sidewinder_missile_on_a_FA-18C_Hornet.jpg&w=640&q=50)
ایم-۹ سایدوایندر
From Wikipedia, the free encyclopedia
اِی آی ام-۹ سایدوایندر نوعی موشک حرارتیاب کوتاهبرد هوابههوای آمریکایی است که معمولاً توسط هواپیماهای جنگنده، و اخیراً تعدادی از هلیکوپترهای هجومی، استفاده میشود. این موشک در دهه ۱۹۵۰ وارد ارتش آمریکا شد و مدلهای جدید آن همچنان در این ارتش و چندین ارتش دیگر دنیا فعال هستند. نام این موشک برگرفته از مار سایدوایندر است که طعمه خود را به وسیله گرمای بدن خود طعمه شکار میکند و به خاطر شکل پرواز گونههای اولیه این موشک که مانند حرکت مار پرواز میکردند.[1]
اِی آی ام-۹ سایدوایندر | |
---|---|
![]() نصب سایدوایندر بر روی یک افآ-۱۸ هورنت نیروی دریایی آمریکا | |
نوع | موشک هوا به هوا |
خاستگاه | ![]() |
تاریخچه خدمت | |
خدمت | ۱۹۵۶-اکنون |
تاریخچه تولید | |
قیمت واحد | ۸۵٬۰۰۰ دلار |
تاریخ تولید | سپتامبر ۱۹۵۳ |
ویژگیها | |
وزن | ۸۵٫۳ کیلوگرم |
طول | ۳٫۰۲ متر |
قطر | ۱۲۷ میلیمتر |
طول بال | ۲۷۹٫۴ میلیمتر |
سر جنگی | انفجار حلقوی WDU-17/B |
وزن سر جنگی | ۹٫۴ کیلوگرم |
پیشران | راکت سوخت جامد Hercules/Bermite MK 36 |
برد عملیاتی | ۱ تا ۳۵٫۴ کیلومتر |
بیشینهٔ سرعت | ۲٫۵ ماخ |
سامانهٔ هدایت | مادون قرمز |
سکوی پرتاب | هلیکوپتر، هواپیما |
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/66/Sidewider_missile_20040710_145400_1.4.jpg/640px-Sidewider_missile_20040710_145400_1.4.jpg)
سایدوایندر یکی از محبوبترین و پرتیراژترین موشکهای غربی است که بیش از ۱۱۰ هزار تیر از آن برای آمریکا و ۲۷ کشور دیگر تولید شده و حدود یک درصد آنها در جنگ استفاده شدهاند. این موشک یکی از قدیمیترین، ارزانترین، و موفقترین موشکهای هوابههوا است که تا به امروز حدود ۲۷۰ هواپیما را سرنگون کردهاست. سایدوایندر بهگونهای طراحی شده که قابلیت بالایی برای بهینهسازی دارد و انواع و مدلهای مختلفی از آن با قابلیتهای متفاوت تولید شدهاند.
در جنگ ایران و عراق نیز این موشک از موشکهای اصلی هوابههوای مورد استفاده جنگندههای اف-۴، اف-۵ و اف-۱۴ ایرانی بود. ایران ۴۰۰ تیر از مدل E این موشک در سالهای ۶۹–۱۹۶۸، ۱۷۰۰ تیر از مدل J/p در سالهای ۷۷–۱۹۷۱، ۲۸۸ تیر از مدل J/p در سالهای ۷۹–۱۹۷۶، را از آمریکا خریداری کرد و در جریان ماجرای مک فارلین در سالهای ۸۶–۱۹۸۵ نیز ۳۰۰ تیر از مدل L را از اسرائیل خریداری کرد.[2]