ایبریاییها
From Wikipedia, the free encyclopedia
ایبریاییها (لاتین: Hibērī و یونانی: Ίβηρες) مجموعهای از مردمانی بودند که توسط منابع یونانی و رومی (من جمله هکاتئوس، آوینئوس، هرودوت و استرابون) شناسایی شدهاند و گفته شده در شرق و جنوب سواحل شبه جزیره ایبری حداقل از قرن ۶ قبل از میلاد میزیستند. همچنین منابع رومی از لفظ Hispani برای توصیف ایبریاییها استفاده کردهاند.
اصطلاح ایبریایی به دو معنا در عهد باستان استفاده شده. اولی به عنوانی دربرگیرندهٔ تمامی ساکنین منطقه بدون توجه به قومیت آنان (شامل هندو-اروپاییان و سلت و غیرسلتی و...). دیگری اشارهای است به قومیتی خاصی که از قرن ششم پیش از میلاد در گوشههایی از ایبری تحت تأثیر فرهنگهای فنیقیها و یونانیها وجود داشته.[1] اینها به زبان ایبری صحبت میکردند و نژادی غیرهندو اروپایی داشتند.