اوپانیشاد پرشنه
From Wikipedia, the free encyclopedia
اوپانیشاد پرشنه (سانسکریت: प्रश्नोपनिषद् Praśnopaniṣad) متن سانسکریت کهنی است که بخشی از آتارواودا محسوب میشود و به مکتب (ساکها) ی پیپالدای ودا مربوط است. این اوپایشناد یکی از اوپانیشادهای اصلی محسوب میشود و در شمارهٔ چهار در فهرست ۱۰۸ اوپانیشادی موکتیکا آمدهاست.
اوپانیشاد پرشنه شامل شش پرشنه (به سانسکریت یعنی پرسش، پرسمان) است که پاسخ هر کدام یک بخش را تشکیل میدهد. هر فصل با عبارت «پرشنهپراتیواکنم» به معنای «اینچنین پاسخ به سؤال پایان مییابد» به اتمام میرسد. در برخی متون کشفشده در هند این اوپانیشاد به سه بخش بزرگ (ادهیایا) و شش بخش کوتاه (کاندیکا) تقسیم شدهاست.
اوپانیشاد پرشنه برای ساختار و نگرش جامعهشناختیاش به فرایند آموزش در هند باستان شناخته میشود.[1] از این اوپانیشاد در برخی متون با عنوان پرشنوپیشاد Prashnopanishad (سانسکریت: प्रश्नोपनिषद्، Praśnopaniṣad) یاد شدهاست.