انقلاب ۱۹۲۰ عراق
From Wikipedia, the free encyclopedia
انقلاب ۱۹۲۰ عراق، خیزش ۱۹۲۰ انقلاب بزرگ عراق در ۱۹۲۰ یا شورش ۱۹۲۰ عراقیان (عربی: ثورة العشرین) در تابستان ۱۹۲۰ (۱۲۹۸ شمسی) با تظاهرات گسترده مردم عراق، ضد اشغال عراق توسط نیروهای بریتانیایی آغاز شد. شورش با گسترش به مناطق شیعهنشین پایین و میانی فرات با مرکزیت کربلا شدت گرفت.
لحن یا سبک این مقاله بازتابدهندهٔ لحن دانشنامهای مورد استفاده در ویکیپدیا نیست. (اکتبر ۲۰۲۱) |
انقلاب ۱۹۲۰ عراق علیه بریتانیا | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
طرفهای درگیر | |||||||
پادشاهی متحد |
انقلابیون عراقی
| ||||||
فرماندهان و رهبران | |||||||
سر آرنولد ویلسون |
میرزا محمدتقی شیرازی (اصلیترین رهبر قیام[1]) میرزا مهدی شیرازی شعلان ابو الجون محمد خالصیزاده محمد حسن ابی المحاسن محمود برزنجی دیگر سران طوایف عراق | ||||||
قوا | |||||||
۱۲۰٬۰۰۰ نفر[2][dubious – discuss] (بعداً ۱۵٬۴۱۴ نفر دیگر نیز به آنها افزوده شدند)[2] ۶۳ هواپیما[2] | ۱۳۱٬۰۰۰[3] | ||||||
تلفات و خسارات | |||||||
۱۰۰۰ کشته[4] [4] ۱۱۰۰-۱۸۰۰ زخمی[4] نابودی ۱۱ هواپیما[5] | ۶۰۰۰[6]–۱۰۰۰۰ کشته[5][7] | ||||||
تلفات تخمینی غیرنظامیان: ۲۰۵۰-۴۰۰۰ کشته؛[4] ۴۸۰۰-۶۱۵۰ زخمی[4] |
جوامع سنی و شیعه عراق در این انقلاب با یکدیگر همکاری نمودند، چنانکه جوامع قبیلهای، تودههای شهری و افسران عراقی در سوریه. هدف انقلاب استقلال از استعمار بریتانیا و تأسیس یک دولت عرب بود. علی رقم موفقیتهای اولیه، در اواخر اکتبر ۱۹۲۰ با فوت رهبرانقلاب یعنی میرزای شیرازی بریتانیا موفق شد که انقلاب را شکست دهد. با اینکه انقلاب بهطور گسترده در ۱۹۲۰ پایان پذیرفت اما تا ۱۹۲۲ در برخی اشکال ادامه یافت.
در طول انقلاب ۱۹۲۰، انقلاب ضد بریتانیای دیگری نیز در شمال توسط کردها برپا شد، که تلاشش کسب استقلال بود، که رهبری اش را شیخ محمود برزنجی بر عهده داشت.