انقلاب صنعتی
مجموعه ای از دگرگونی های صنعتی در قرن نوزدهم / From Wikipedia, the free encyclopedia
انقلاب صنعتی (به انگلیسی: Industrial revolution) که به عنوان انقلاب صنعتی اول نیز شناخته میشود، عبارتست از دگرگونیهای بزرگ در صنعت، کشاورزی، تولید و ترابری که در بازهٔ زمانی سال ۱۷۶۰ تا سال ۱۸۴۰ میلادی رخ داد. ابتدا در انگلستان آغاز شد و سپس به اروپا و آمریکا راه یافت.
این تحولات در هنگام صنعتی شدن کارخانهها و صنایع رخ دادهاست، صنعتی شدن به معنی استفاده از نیروی ماشین به جای نیروی انسان است. انقلاب صنعتی ابتدا از انگلستان شروع شد، زیرا انگلستان پس از چندین قرن تحول سیاسی داخلی، توسعه استعمار تجاری، گسترش ناوگان دریایی، رشد طبقه متوسط و بهبود امور نظامی و اداری کشور، از نظر زمین، کارگر، سرمایه، مدیریت و حکومت وضعیتی مطلوب و هماهنگ داشت که زمینه پیشرفت صنعتی در این کشور را فراهم میکرد.
انقلاب صنعتی در انگلستان در سه زمینه بافندگی، زغالسنگ و ذوب آهن بیشتر نمود یافت.
استفاده از دستگاهها به جای روشهای تولید دستی، ساخت مواد شیمیایی جدید و روشهای تولید آهن جدید، افزایش استفاده از نیروی بخار و آب، ساخت ماشین ابزارها و ظهور کارخانههای تولید مکانیزه از جمله مهمترین تحولات در این انقلاب میباشد.
گاهی سخن از دو انقلاب صنعتی برده میشود که یکی در قرن هجدهم و دیگری در قرن نوزدهم است. دو نتیجه مهم انقلاب صنعتی، گسترش استعمار اروپاییها در کشورهای آسیایی و آفریقایی و بهرهکشی از کارگران در داخل بود.
نماد انقلاب صنعتی، ماشین بخار است. انقلاب صنعتی دومین تحول عظیم دنیا میباشد. تحول اول را انقلاب کشاورزی و تحول مهم سوم انقلاب الکترونیک میدانند.
طی انقلاب صنعتی که با کمک ثروتهای کشورهای تازه تصرف شده و تجارت بردهداری آفریقاییها صورت گرفت؛ به دلیل نیروهای ماشینی و ابزار صنعتی تولید در اروپا افزایش یافت و قدرت اقتصادی؛ نظامی و سیاسی کشورهای اروپایی رشد کرد و توجه اروپاییان به کشورهای دارای مواد اولیه؛ بازار مناسب و نیروی انسانی جلب شد لذا طغیانگری و استعمار خود را افزایش دادند و نابرابری جهانی را رشد دادند.[1]