امشاسپندان
فرشتگان مقرب در مزدیسنا / From Wikipedia, the free encyclopedia
اَمِشاسْپَندان یا اَمِشَه سْپَنتَه جمع امشاسپند است که امشاسفند، اموسپند و امهوسپند نیز گفتهاند. امشاسپندان از صفات پاک اهورامزدا هستند. در هیچ جای گاتها به واژهٔ امشاسپند برنمیخوریم ولی بارها از همهٔ آنها بهعنوان صفات و القابِ اهورامزدا یاد شدهاست. این از خصایص دین زرتشتی است که هر یک از صفات خداوند، یکی از ایزدان نگهبان جنس بشر است.[1] چنین به نظر میرسد که اینها تجریدهایی تشخصیافته باشند. اما آنها چیزی بیش از مفاهیمی مجرد بودهاند، چرا که زرتشت آنان را محترم میشمردهاست.[2]
نام دوازده ماه گاهشمار خورشیدی در ایران، نامهای امشاسپندان و دیگر ایزدان دیانت زردشتی است.[3] فرشتگان بزرگ — ورجاوندان جاودانه — فروزههای خداوند که به تعداد ۶ تا هستند:
- بهمن: وُهومن - منش نیک - نگهبان جانوران.
- اردیبهشت: بهترین اشه - نگهبان گیاهان و مرغزارها.
- شهریور: نماد فرمانروایی نیرومند الهی - نگهبان فلزات و فرّه و شهریاران دادگر - فرشتهٔ مهربانی و جوانمردی
- سِپَندارْمَذ: اسفند - آرمیتی - دارنده خرد کامل
- خرداد: هوروتات - رسایی و کمال - نگهبانان آب - نابودگر دیو مرگ
- اَمُرداد: مرداد - نماد بیمرگی و جاودانگی
ایشان بزرگترین آفرینش از سوی خداوند هستند که خود پرودگار نیز رهبری آنها را بر عهده دارد.